Frits Hendrik Willem Tuwanakotta , Indonesïer van Timorese afkomst , van beroep leerling-voorman bij het Marine Vliegkamp Soerabaja en lid van de Verzetsgroep Corsica in Soerabaja.

Vast staat dat deze verzetsgroep via de Malangse Verzetsgroep van Koops Dekker MWO3 radiografisch contact had met de Nederlandse inlichtingendienst in Australië en Intelligence verrichtte ter voorbereiding van tenminste vier geallieerde bombardementsvluchten naar Soerabaja.

Verdachten van de Vuurpijlaffaire werden gearresteerd, naar de Werfstraatgevangenis afgevoerd en daar maandenlang verhoord en gefolterd. Frits Hendrik Willem Tuwanakotta werd met andere leden van de Verzetsgroep Corsica weggevoerd en in december 1944 door de beruchte Militaire Politie Ken-Pei-Tai geëxecuteerd in de Djatibossen van Bodjonegoro. Hij ligt met kopstukken van de verzetsgroep begraven in hetzelfde massagraf met het opschrift “Verzamelgraf Bodjonegoro”.

J.W.F Meeng Hoofd van het Bijkantoor Soerabaja van de Opsporingsdienst Overledenen O.D.O., onderdeel van het Departement van Justitie, publiceerde eind 1949 in verschillende kranten in Nederlands-Indië een namenlijst van illegale strijders van Soerabaja betrokken bij de z.g.n. Vuurpijl-affaire, waaronder Frits Hendrik Willem Tuwanakotta . In zijn persoonsdossier in het Nationaal Archief staat aangegeven: “behorende tot de Vuurpijl-affaire”.

Deze illegale acties werden in Nederlands-Indië bekend als de "Vuurpijl-affaire". Desondanks raakte dit verhaal in Nederland in vergetelheid en wordt tot op heden nooit erkend als Verzetsdaad uitgevoerd door de “Ondergrondse Vereniging Corsica”.

Zijn moeder mevr. P. Tuwanakotta-Anggoen heeft voor haar zoon Frits Hendrik Willemnooit erkenning gekregen als Verzetsstrijder. 

Niet uitgesloten kan worden, dat hij familiebanden had met Jacob en Johan Abraham Tuwanakotta ook  van Ambonese afkomst en verzetsstrijders die in Juni 1944 door de Ken-Pei-Tai geëxecuteerd  werden in de Djatibossen van Bodjonegoro