René Marius Laurens Cornelis Norenburg

Het Tilburg Cobbenhagen Center organiseert dit najaar i.s.m. het Regionaal Archief Tilburg een workshop om informatie te verzamelen voor een digitaal monument ter nagedachtenis aan de omgekomen studenten van de Katholieke Hogeschool. Verslaggever Willem-Jan Joachims van Omroep Brabant bezocht de workshop en sprak met de organisatoren, de assisterende studenten en de vrijwilligers. Willem-Jan Joachims vroeg mij naar de grauwe rouwsluier die altijd hangen blijft rondom het leven van een oom naar wie ik ben vernoemd, maar die ik zelf nooit heb gekend.

Mijn oudste herinneringen gaan terug naar het begin van de jaren zestig en naar het huis van mijn grootouders aan het Willemsplein 9. Daar was op de eerste verdieping de kamer van de oom die er niet meer was, maar dat was moeilijk te bevatten omdat het zo vanzelfsprekend was dat alles er nog lag zoals -zo blijkt achteraf- hij het had achtergelaten op de dag van zijn vertrek en van zijn arrestatie op het station van Den Bosch in februari 1944.

Naderhand zijn die spulletjes bij ons in huis terecht gekomen en kreeg ik bij gelegenheid van een verjaardag bijvoorbeeld een servetring of een horloge dat aan m'n oom had toebehoord. Brieven, foto's en documenten kreeg ik echter niet in handen, maar toen ik na het overlijden van mijn ouders het e.e.a. op zolder terug had gevonden herinnerde ik die kamer in Tilburg waar een setje foto's van bewaard werd.

Het is niet gemakkelijk om in een zestal workshops een waarheidsgetrouw beeld te vormen van de omgekomen studenten en een voorstelling te maken van wat hen bewogen heeft.

Op zolder heb ik in 2014 een stapeltje exemplaren gevonden van het Tilburgs studentenblad 'Viking' dat ik toen heb overgedragen aan het archief van Tilburg. Het blaadje verscheen tot eind 1941 de artikeltjes en discussiestukken geven ons informatie over de actuele zaken en de keuzes waar de studenten onder die moeilijke omstandigheden voor staan.

Toch blijven er vele open eindjes. Want waarom kiest uitgerekend mijn oom uiteindelijk voor het gewapend verzet? Omdat hij de zoon was van een officier, de kleinzoon van een stafofficier en als jongere broer van een krijgsgevangen genomen Nederlands officier was hij ongetwijfeld gewaarschuwd en wist hij als géén ander dat hij - indien gepakt - standrechtelijk geëxecuteerd zou worden.

Het fragment op de site van Omroep Brabant van het interview met Willem-Jan Joachims gaat echter over een impact die het oorlogsgeweld heeft op familieleden en op de naoorlogse generatie. (zie https://youtu.be/_W9YiM4rwKM )

De katholieke studenten putten hun inspiratie uit de overtuiging waar zij voor staan; dat in die diepste duisternis het bewandelen van rechte wegen en effen paden uiteindelijk de grootste draagwijdte heeft.