Felix Herman Oestreicher

Felix Oestreicher is de schrijver van de ‘Drillingsberichte’. Hij is de oudste van vier kinderen en wordt net als zijn vader arts. Wanneer zijn vader in 1915 sterft wordt Felix na zijn studie medicijnen en een tijd in het leger, kostwinnaar van het gezin. In 1918 vestigt Felix zich als internist met een praktijk in zijn ouderlijk huis. In de wintermaanden is het meestal niet zo druk in zijn praktijk en doet hij onderzoek in verschillende universitaire laboratoria, zoals in München, Wenen, Berlijn en Amsterdam. Over zijn onderzoeken publiceert hij. Tijdens zijn onderzoek in Amsterdam werkt hij in het laboratorium van professor Ernst Laqueur en ontmoet hij in 1929 diens dochter Gerda, met wie hij op 9-12-1930 in Amsterdam trouwt. Ze gaan wonen in het ouderlijke huis van Felix in Karlsbad waar hij ook praktijk houdt. In 1934 wordt hun eerste dochter Beate geboren en in 1936, anderhalf jaar later, de tweeling Helli en Maria.In 1937 begint hij met het schrijven de ‘Drillingsberichte’, brieven die zijn familie op de hoogte houden van de ontwikkeling van zijn dochtertjes. In deze onzekere tijden verhuist de familie van Karlsbad naar Nederland. Felix probeert emigratie naar buiten Europa te regelen, maar heeft geen succes. In november 1943 wordt de familie opgepakt en samen met Felix’ moeder, maar zonder dochter Helli, afgevoerd naar Westerbork en later naar Bergen Belsen. Felix begint in Westerbork met het bijhouden van een dagboek waarin hij ook gedichten schrijft (het dagboek en de gedichten zijn later in boekvorm verschenen). Net voor de bevrijding van Bergen Belsen wordt de familie samen met vele andere Joden uit Bergen Belsen op transport gezet naar het oosten. De trein strandt in Tröbitz en wordt eind april 1945 bevrijdt door de Russen. Felix, Gerda, Maria en Beate leven daar enige tijd in vrijheid. Maar verzwakt door het concentratiekamp sterft Gerda op 31 mei aan vlektyfus, en enkele dagen later, op 9 juni 1945, sterft ook Felix aan vlektyfus. Sluiten

Hij behoorde tot de zg. Austauschjuden die gevangen zaten in het concentratiekamp Bergen-Belsen. Toen de nazi's zagen dat de Engelsen wel heel dicht naderden (bevrijding 15-04-1945) werden zeer velen in treinen gestopt tussen 6 en 11 april 1945 en richting kamp Theresienstadt gestuurd. Er volgde een zwerftocht door Duitsland die eindigde in Tröbitz, waar de overlevenden op de trein op 23-4-1945 werden bevrijd door het Sovjetleger. Sluiten