Johan Frederik Jaap Willemsen

Bert vertrekt op 15-01-1943 met de Harugiku Maru 2 vanuit de haven van Tandjong Priok, Batavia samen met Felix Bakker met het 9e transport naar Singapore, aankomst Singapore was op 19-1-1943. De Harugiku Maru 2, werd ook aangeduid als de `Van Waerwijck` een oud-KPM-schip. Hij vertrok op 15-1-1943 met nog eens 3188 krijgsgevangenen (allen Nederlanders) uit Batavia naar Singapore. De krijgsgevangenen waren merendeels afkomstig uit het kamp Kampong Makassar. Op 18-1-1943 kwam het schip aan in Singapore; op 19-1-1943 werden de krijgsgevangenen met vrachtauto’s over­gebracht naar het Changi-kamp. Vanhier uit werden hij samen met Felix per trein overgebracht naar Bang Pong. Vele werkkampen volgde, in kamp Chungai overleed Bert.Lees meer over Bert en het verhaal van Felix Bakker op onderstaande link. Sluiten

Jan zijn vader werd geb. op 02-11-1864 te Tegal en hij overleed op 55 jarige leeftijd op 08-07-1920 te Buitenzorg. Jan was toen 8 jaar oud toen zijn vader onder verdachte omstandigheden het leven liet. Op de foto staat hij rechtsachter als kleine jongen afgebeeld bij het graf van zijn vader, in Buitenzorg. Links van hem zijn moeder Netty Barkmeijer (sr.) en uiterst li. zus Netty (jr.). Li. van jan staat zijn oudste zuster Lotjeen zijn broer Wim staat in het midden. (16j) Sluiten

Jan zijn neef, Johannes Eduard Jansen (Jim) werd ook tewerkgesteld aan de Birma spoorlijn. Hij werd verscheept vanaf Sumatra. Hij overleed in kamp km108 Arrow Hill ook wel Arruhiro, Wang Sung of Wang Sing. Hij ligt net als Jan zijn neef, Sijtje Jeekel begraven op de Erebegraafplaats in Thanbyuzayat. Jim is de zoon van Dora Jansen-Barkmeijer het jongere zusje van Jan zijn moeder, Netty. Ook Jan zijn tante, Lien. (Helena Jacoba Jeekel- Barkmeijer) is in de oorlogsjaren overleden, kamp Halmaheira. Sluiten

Ook Jan Barkmeijer (jr.) de neef van Jan en Wim Willemsen werd na de capitulatie van het KNIL samen met zijn broer Ventje Barkmeijer krijgsgevangen genomen. Zij werden vanuit Midden-Java beiden overgebracht naar Batavia om uiteindelijk verscheept te worden naar Singapore. Ook neef Sijtje (sr.) kwam in Singapore terecht en werd verscheept naar Birma waar hij op 29 jarige leeftijd overleed aan de Spoorlijn. Jan en Ventje werden vanuit Singapore samen Paul Thola Bodeman verscheept met de Hawaii Maru 2 en naar Japan Kamp Fukuoka 3B overgebracht.Paul overleefde de Japanse kampen en kwam in 2019 in contact met Sijtje Jeekel (sr.) zijn zoon, Sijtje Jeekel. Hij was 2mnd oud toen de oorlog uitbrak en hij met zijn zus Lieneke Jeekel-Hars en zijn moeder, ( aangetrouwde nicht v Jan Willemsen en nicht van Paul ) in de Interneringskampen terecht kwam. Sluiten

Neef, Sijtje JeekelOok Jan zijn neef, Sijtje Jeekel werd na de capitulatie van het KNIL op 8-03-1942 op de hoogvlakte van Bandoeng samen met Paul Thola Bodeman krijgsgevangen genomen. Zij werden beiden overgebracht naar Batavia om uiteindelijk verscheept te worden naar Singapore. Hier scheidde hun wegen. Sijt werd verscheept naar Birma waar hij op 29 jarige leeftijd overleed. Paul werd vanuit Singapore samen met Jan(jr.) en "Ventje" Barkmeijer verscheept met de Hawaii Maru 2 naar Japan Kamp Fukuoka 3B.Paul Bodeman was de neef van Sijtje (sr.) zijn vrouw, (Catharina Alida Ten Boom ) ook wel Nonnie Toos genoemd. ( Nonnie = klein meisje en Toos komt van Catootje/Catharina ) Zowel Paul zijn ouders; Piet en Toos Bodeman-Ten Boom alswel het gezin van Sijtje(sr.) en Nonnie Jeekel-Ten Boom woonden voor het uitbreken van de oorlog in Bandoeng. Een periode van Internering volgde voor het gezin van Sijtje(sr.) terwijl de familie Bodeman (deels) buiten de kampen verbleef.Na de oorlog (1946) zou Sijtje (sr.) zijn zoon, toen 5 jaar oud bij Oom Piet en tante Toos in hun woning "Sorgvliet" aan de Dagoweg in Bandoeng over de vloer komen. Ook werd door kleine Sijtje (jr) bezoekjes gebracht aan Paul zijn andere zuster, Loeke van der Kruk-Bodeman. Hij kreeg hier samen met zijn zuster Lieneke 7j, bijles aan de Engelbert van Bevervoorden Weg waar hun huis stond. Samen op één step gingen ze daar naar toe totdat de dreiging van de in opstand komende Indonesiërs dit niet meer toe liet. ( periode Bersiap & Westerling )Bron: 2019 Eve Shirts-Bodeman, zusje van Paul Thola Bodeman, nicht & neef van Nonnie Toos Jeekel-Ten Boom zie voor verhaallijn ook; Hendrik Casper Ten Boom, Padang Sumatra. Periode: 1933-1936 Sluiten

Jan zijn oudere broer Wim, Sergeant bij het KNIL werd net als hij vanuit hun woonplaats te Buitenzorg (Java) uitgezonden naar Sumatra. Hij overleed op 40j leeftijd in Palembang en ligt begraven op het Ereveld "Pandu" te Bandoeng. Beiden waren getrouwd. Jan trouwde kort voor het uitbreken van de oorlog met Marietje Dün uit Depok, ze hebben hierdoor nooit een gezin kunnen stichten.Broer Wim trouwde op 12-06-1929 in Batavia met Elisabeth Mina Lans en zij kregen twee zonen, Hans en Robbie. Zij zouden de oorlogsjaren doorbrengen in de Burger Interneringskampen. Zowel Mina als jan zijn echtgenote, Marietje Dün als ook Jan zijn zus Netty von Kriegenberg-Willemsen waren onderwijzeres. Zij hadden in Batavia hun examen afgelegd samen met nicht Lenie Barkmeijer. Haar vader, Jacques Eduard Barkmeijer (Eetje) was de halfbroer van Jan zijn moeder Netty. Hij overleed op 71j leeftijd in kamp Tjideng. Lenie haar zusje Betsie was daar kamp/kinderarts.Broer Wim is ook opgenomen in het slachtoffer register van OGS. Sluiten

Hr. Ms. Pro Patria was primair gebouwd als mijnenlegger maar werd ook gebruikt als torpedowerkschip. Zij was als zodanig nog actief van 1937 tot en met 1939. In december 1940 legde de Pro Patria mijnen in het Oostervaarwater bij Soerabaja onder het eiland Madoera. Eind 1941 opereerde de Pro Patria vanuit Palembang, Sumatra en legde het mijnversperringen op de Moesi, de toegangsrivier tot Palembang.Op 15 februari werd bij de toegang van de Moesi, bij Pradjen, een sluitversperring gelegd van 40 mijnen. Later op die dag werd de Pro Patria bestookt door Japanse vliegtuigen. Commandant LTZ 1 L.F. Guiot werd via de radio ingelicht over het feit dat er een Japanse invasievloot voor de monding van de Moesi lag. Hierop besloot de commandant, in verband met de geringe snelheid en slechte manoeuvreerbaarheid van de Pro Patria, de mijnenlegger tot zinken te brengen op de Moesi. Nadat het schip tot zinken was gebracht wist een groot deel van de bemanning te ontkomen naar Java. Sluiten