Herbert Charles William Hawkins

Op 11 mei 1940, een dag na de crash, werden door Nederlandse soldaten die vanuit Spijkenisse de Spijkenisserbrug verdedigden, de lichamen van beide vliegers uit het wrak van hun gevechtsvliegtuig gehaald. Hiervoor werd de Spijkenisserbrug die was opgehaald, enige tijd neergelaten, De gevaarlijke oorlogssituatie van de tweede oorlogsdag liet niet toe dat zij ter plaatse de identiteit van deze vliegers konden onderzoeken. Vandaar dat zij de onbekenden vliegers overbrachten naar de algemene begraafplaats in Spijkenisse. Daar werden zij tot aan hun identificatie in 1982 door de bekende Barendrechtse schrijver Hans Onderwater, begraven als onbekende vliegers. Sluiten

Op 11 mei 1940, een dag na de crash, werden door Nederlandse soldaten die vanuit Spijkenisse de Spijkenisserbrug verdedigden, de lichamen van beide vliegers uit het wrak van hun gevechtsvliegtuig gehaald. Hiervoor werd de Spijkenisserbrug die was opgehaald, enige tijd neergelaten, De gevaarlijke oorlogssituatie van de tweede oorlogsdag liet niet toe dat zij ter plaatse de identiteit van deze vliegers konden onderzoeken. Vandaar dat zij de onbekenden vliegers overbrachten naar de algemene begraafplaats in Spijkenisse. Daar werden zij tot aan hun identificatie in 1982 door de bekende Barendrechtse schrijver Hans Onderwater, begraven als onbekende vliegers. Sluiten

In de ochtend van 10 mei 1940, omstreeks 10:30, vertrokken zes Blenheim Mk.1F gevechtsvliegtuigen van het RAFVR (vrijwilligers) 600 Squadron van hun thuisbasis RAF Manston, gelegen in het noordoosten van het Engelse graafschap Kent. Doel van de zes gevechtsvliegtuigen was een aanval op het net door de Duitsers veroverde vliegveld Waalhaven in Rotterdam Zuid. Slechts één gevechtsvliegtuig zou terugkeren.Leading Aircraftsman (korporaal) H.C.W.Hawkins was als boorschutter/ radiotelegrafist toegewezen aan de piloot P/O (2e luitenant) Anderson. Samen bemanden zij het gevechtsvliegtuig Blenheim Mk.1F, code BQ-L en voorzien van het serienummer L1515.Net voor het doel was bereikt werd de formatie net ten westen van het vliegveld onderschept door een overmacht van Duitse Luftwaffe. In het daarop volgende luchtgevecht werd hun gevechtsvliegtuig geraakt waarna brand ontstond. De piloot kon niets anders doen dan de aanval afbreken en trachtte terug te keren naar Engeland. Een Duits jachtvliegtuig volgde de Blenheim richting Spijkenisse en bleef de tragere Blenheim beschieten. Ter hoogte van de Spijkenisserbrug weet korporaal Hawkins het Duitse jachtvliegtuig te raken die vervolgens naast één van de pijlers van de Spijkenisserbrug in de Oude Maas stort.De piloot maakte daarna met zijn rokende gevechtsvliegtuig boven Spijkenisse een bocht en vloog terug richting Hoogvliet om een noodlanding uit te voeren. Nadat de piloot ternauwernood de dijk langs de Oude Maas over weet te komen, crasht het vliegtuig vrijwel direct daarna in een weiland.Het blijft vooralsnog onduidelijk of korporaal Hawkins in de lucht werd gewond en stierf voor of door de noodlanding. Bewoners in Hoogvliet die getuige waren geweest van het luchtgevecht, troffen korporaal Hawkins na de crash levenloos aan in zijn geschutskoepel. Alhoewel beide vliegers sneuvelden op Hoogvliets grondgebied was de gevechtssituatie zodanig dat hun stoffelijke resten niet direct geborgen konden worden. De volgende dag werden de stoffelijke resten van beide vliegers door Nederlandse militairen die zich eerder hadden teruggetrokken in Spijkenisse, tijdens een bliksemactie geborgen. Na terugkomst in Spijkenisse werden beide vliegers als onbekende militairen begraven daar bij de haastige berging van de stoffelijke resten niet de identiteit kon worden vastgesteld.In 1981 werd na uitgebreid onderzoek door luchtvaarthistoricus Hans Onderwater uit Barendrecht werden beide stoffelijke resten alsnog geïdentificeerd en kregen zij eindelijk een grafsteen voorzien van hun naam. Sluiten