Johannes Blonk

De AMSTELLAND (kapitein C.S.T. Rietbergen) vertrekt uit Southampton (VK) op 29 juni 1940 in ballast, met bestemming Dakar (Senegal) en Buenos Aires (Argentinië). Na het vertrek sluit het schip aan bij konvooi OA-175. Rond het middaguur op 1 juli vaart het konvooi op ongeveer 380 mijl ten zuidwesten van Lands End. De Duitse onderzeeboot U-65 (Kapitän leutnant Hans-Gerrit von Stockhausen) heeft het konvooi echter ontdekt en vuurt zijn laatste torpedo af. De Amstelland wordt geraakt aan stuurboordzijde in het achterschip. Door de explosie wordt matroos Blonk overboord geslagen en verdrinkt. Stockhausen is er van overtuigd dat hij de Amstelland tot zinken heeft gebracht, maar dat gebeurt niet. Ruim 5 loopt vol met water, maar de andere ruimtes blijven behouden en het schip blijft drijven. Twee dagen later arriveert de sleepboot HMS MARAUDER (W 98) (Lt W.J. Hammond, RNR) en neemt de Amstelland op sleep. Het Britse oorlogsschip HMS CALENDULA (K 28) (LtCdr A.D. Bruford, RNVR) begeleidt de twee schepen naar Falmouth (VK), waar ze op 5 juli aankomen. De Amstelland wordt gerepareerd en komt weer in dienst op 18 februari 1941. Een week later is het schip weer op zee, nu in konvooi OB-290 alsnog onderweg van Falmouth naar Buenos Aires in ballast. De Amstelland wordt op 26 februari ontdekt door Duitse Focke Wulf FW-200 bommenwerpers en twee maal gebombardeerd. Bij de eerste aanval valt een zware bom aan boord, maar ontploft niet. Door het gewicht kan de bom niet worden verplaatst. Bij de tweede aanval vallen twee bommen dicht bij het schip in zee en beginnen meerdere ruimtes in het voorschip te lekken. De bemanning probeert twee dagen lang om het schip te redden, maar op 28 februari besluit kapitein Rietbergen dat iedereen van boord moet gaan. Bij het verlaten van het schip als laatste man valt hij, mogelijk door uitputting, van de loodsladder in zee en kan pas na 25 minuten aan boord worden gebracht van het Britse oorlogsschip HMS VANQUISHER (D 54) (Cdr N.V. Dickinson, DSC, RN). De scheepsarts probeert twee uur lang om hem te redden, maar vergeefs. Hij overlijdt aan boord. Twee dagen later wordt het schip opnieuw op sleeptouw genomen door de sleepboot ZWARTE ZEE (W 163), maar de schade aan de Amstelland blijkt te groot te zijn. Voordat land kan worden bereikt, zinkt de Amstelland weg. Sluiten