De SOESTERBERG vertrekt op 27 september 1940 uit Chatham, New Brunswick (Canada), met een lading pit props met bestemming Hull (UK). Ze vaart richting Sydney, Nova Scotia, vanwaar het schip weer naar zee gaat op 5 oktober. De Soesterberg sluit aan bij konvooi SC-7 en begint aan de oceaanoversteek. In het begin heeft het konvooi maar één escorteschip, de Hastings klasse HMS SCARBOROUGH. Een groep van zeven Duitse onderzeeboten vindt het konvooi op 16 oktober en de verdediging is niet in staat om de daaropvolgende aanvallen te stoppen. Op 16 en 17 oktober worden vier slechts schepen getorpedeerd, maar op 18 oktober worden maar liefst elf aanvallen op het konvooi uitgevoerd. Gedurende de dag ziet de Soesterberg een Duitse onderzeeboot aan de oppervlakte varen en opent het vuur met haar dek kanon, maar zonder succes. Net na middernacht op 19 oktober, om 00.26 uur, vuurt de Duitse onderzeeboot U-101 (Kapitän leutnant Fritz Frauenheim) een salvo van drie torpedo’s af op het konvooi, gevolgd door een hekbuis twee minuten later. Een torpedo uit het salvo raakt het Britse vrachtschip ASSYRIAN, en de hektorpedo raakt de Soesterberg aan stuurboord zijde. De explosie op de Soesterberg slaat vier mannen overboord en vernielt de reddingboot aan die zijde. De meeste overlevenden gaan van boord in de bakboord reddingboot, drie schutters met een vlot. Na telling blijken een aantal mensen uit de machinekamer te ontbreken. Daarom gaan de kapitein en eerste stuurman terug aan boord om te zoeken. Al snel blijkt dat de vermiste mannen zijn omgekomen in de machinekamer, en beide mannen keren terug in de reddingboot. De verlaten Soesterberg drijft stuurloos rond, net als de Assyrian. Kort daarop botst de Soesterberg op het achterschip van de Assyrian en slaat daarna om. Kort daarop zinkt het schip weg, waarbij de lading pit props komt opdrijven. Overlevenden van de Assyrian gebruiken die als reddingmiddelen, terwijl ze redding afwachten. Zes opvarenden van de Soesterberg komen om in de aanval. Een stoker overleeft de aanval en weet ongezien door anderen in een vlot te komen. Hij wordt gezien en gered door een reddingboot van een ander getorpedeerd schip, het vrachtschip EMPIRE BRIGADE, kort daarvoor tot zinken gebracht door U-99 (Kapitän leutnant Otto Kretschmer). Alle overlevenden, waaronder matroos Derlagen, worden gevonden en gered door de Grimsby klasse sloop HMS LEITH en uiteindelijk in Greenock aan land gebracht. Sluiten

De FARMSUM vertrekt vanuit Blyth (UK) op 25 november 1940 met een lading kolen, bestemd voor Buenos Aires (Argentinië). Via tussenstop in Methil en Oban sluit het schip op 1 december aan bij konvooi OB-252 en begint aan de oversteek van de Atlantische Oceaan. In de eerste dagen is het weer goed, maar op 5 december steekt een storm op. Een reddingboot en een sloep gaan verloren. In de dagen er na raakt het konvooi verspreid en verliest de Farmsum andere schepen uit het oog. Op 7 december wordt het weer langzaam beter en het schip vervolgt haar weg richting het zuiden. Maar later die dag wordt de Farmsum gedetecteerd door de Duitse onderzeeboot U-99 (Kapitän leutnant Otto Kretschmer). Die vuurt om 19.15 uur een torpedo af op de Farmsum, die inslaat in het achterschip. Daar zijn de bemanningsverblijven en de schade is enorm. Twaalf opvarenden komen om in de ontploffing, waaronder matroos Derlagen. De torpedo loopt aan de oppervlakte door een probleem met de diepte instelling, en de explosie zorgt er voor dat het dek kanon van de Farmsum overboord slaat. De 19 overlevenden gaan in de overblijvende reddingboot. Op het moment dat de boot het water raakt, slaat een volgende torpedo in, precies op dezelfde plek als de eerste. Wrakstukken vliegen door de lucht en delen vallen in de reddingboot en beschadigen haar. De boot roeit weg van de Farmsum en kort daarna raakt een derde torpedo het schip midscheeps, waarna de Farmsum binnen een minuut wegzinkt. Het daglicht wordt afgewacht achter een zee anker, en de volgende ochtend zien de slachtoffers een oorlogsschip op twee mijl afstand. Maar het schip ziet de reddingboot niet door de hoge golven en verdwijnt in de verte. Het weer blijft onstuimig en er moet regelmatig water worden gehoosd om de reddingboot droog te houden. Er zijn gewonden van de aanval en veel overlevenden hebben last van bevriezingsverschijnselen. Op 15 december sterft een bemanningslid en krijgt een zeemansgraf. Op 17 december wordt de reddingboot gezien door een patrouillerende vliegboot, die een destroyer in de buurt waarschuwt. Een half uur later worden de overlevenden gevonden en opgepikt door HMS AMBUSCADE (D 38) (LtCdr R.A. Fell, RN). Kort daarna overlijdt een tweede gewonde aan boord. Op 20 december overlijden nog twee gewonden aan boord, allen krijgen een zeemansgraf. Op 21 december worden de 15 overblijvende bemanningsleden aan land gebracht in Greenock (UK) en opgenomen in het ziekenhuis. Daar overlijdt op 26 februari 1941 een koksmaat alsnog aan zijn verwondingen. Sluiten