Gerardus Hubertus Mestrom

Burgemeester Stef Strous onthult op zaterdag 28 december het monument ter gedachtenis aan wijlen Gerad Mestrom aan de Kruisweg ter hoogste van de Neutrale Hoek in Maasbracht. Vlakbij de plek waar hij van het leven werd beroofd door de Duitse bezettingsmacht. De plechtigheid staat in het teken van 75 jaar Bevrijding van de gemeente Maasgouw.Gerard Mestrom werd geboren op 12 februari 1911 in Maasbracht. Hij was een zoon van landbouwer Jacob Mestrom en Maria Seegers. Hij woonde in het ouderlijk huis aan de Kloosterstraat, huisnummer A 56 zoals dat vroeger werd genoemd. Gerard was tuinier en verrichtte allerlei klussen voor de zusters in het voormalige klooster. De Maasbrachter bevolking was grotendeels geëvacueerd op last van de Duitsers in december 1944 Slechts enkele dorpelingen hadden toestemming gekregen te blijven. Het Duitse gezag voerde regelmatig controles uit en tegen overtreders werd hard opgetreden.Een van die achterblijvers was Gerard Mestrom. Op 28 december 1944 werd Gerard dood aangetroffen op de Sint Joosterweg. Naar alle waarschijnlijkheid doodgeschoten door een Duitse ordehandhaver. Hij werd begraven in Pey-Echt. In 1981 vond hij zijn laatste rustplaats op Het Nationale Ereveld Loenen, nabij Apeldoorn.Louis Krekelberg en Toon Smeets hebben jarenlang geijverd om de gedachtenis aan Gerard Mestrom levend te houden. Zij stonden aan de wieg van de realisatie van het herdenkingsmonument. Krekelberg: “Ik heb mij altijd afgevraagd waarom er zo weinig aandacht is geweest voor dit drama. Het leek wel of Maasbracht dit voor kennisgeving had aangenomen. Op 28 december pleegde de Duitse bezetting wel een moord op een dorpsgenoot, Gerard Mestrom, in de volksmond Sjieerke van Zeegers genoemd. Gerard was een gewone jongeman en werkte als klusjesman bij de zusters in het klooster. Hij leidde een onopvallend bestaan. Toch werd hij in koelen bloede vermoord. Deze afschuwelijke oorlogsdaad leek gauw vergeten in Maasbracht. Mijn rechtvaardigheidsgevoel verzette zich daartegen. Als Gerard een notabele geweest was in die tijd, had hij al lang een monument gekregen aan de Sint Joosterweg. Ik kende de familie Mestrom ook goed. Ik kwam bij hen over de vloer en zat bij broer Albert in de klas. We zongen in het jongenskoor en speelden bij de harmonie. Vertier zochten we bij Tjeu Jansen op de kegelbaan. Ik voelde me verplicht het verhaal van Gerard Mestrom levend te houden en hem de eer te geven die hij verdiende.“Bestuurslid Harry Caris van de heemkundevereniging vult aan: ”Als je in 2019 vraagt naar Gerard Mestrom zullen slechts enkele mensen uit Maasbracht daar een antwoord op kunnen formuleren. Gerard Mestrom was een oorlogsslachtoffer en vergeten in Maasbracht. Je kunt dus ook zeggen: een vergeten moord. Hij is begraven op de erebegraafplaats in Loenen. Met het herdenkingsmonument willen wij als heemkundevereniging hem de aandacht geven die hem toekomt. Hij staat symbool voor de gewone man die zijn leven gaf voor onze vrijheid. Met het verhaal van Gerard, het monument en de onthulling op 28 december hopen wij gehoor te vinden in de Maasbrachtse gemeenschap. Opdat wij niet zullen vergeten. En wellicht is dit voor ons de start voor het opsporen, verzamelen en publiceren van andere verhalen.” Sluiten