Johannes (Jo) Moerman was een Rotterdammer, geboren op 29 april 1919, die als student in Haren kwam wonen, aan de Westerse Drift 80 (nu nummer 96), bij zijn oom en tante. Jo studeerde in Groningen. Hij was verloofd met Titi Sonntag.
Jo Moerman was een neef van de Harener Gerrit Frederik Dalenoord, directeur van Scholtens Chemische Fabriek in Foxhol. Dalenoord was getrouwd met een zus van Jo’s vader. Dalenoord was plaatselijk commandant van de Ordedienst, later de Binnenlandse Strijdkrachten (BS). Na de oorlog was hij korte tijd waarnemend burgemeester van Haren.

Een door de geallieerden gedropte zender, bestemd voor de groep ‘Luctor et Emergo’, die werkte voor de inlichtingendienst, was een tijd lang verborgen in het huis van Dalenoord. Waarschijnlijk raakte Jo Moerman door zijn oom Gerrit betrokken bij het verzetswerk. Hij werd lid van de OD en deed koerierswerk voor de verzetsman Jan Rengenier Dijksterhuis en voor Willem (schuilnaam Victor) Vasbinder uit Haren, die werkte voor ‘Luctor et Emergo’. Ook zal hij Roelof van Weerden gekend hebben, de districtscommandant van de OD.
Jan Rengenier Dijksterhuis zat ondergedoken bij zijn oom, de accountant Pieter Heertje Dijksterhuis, aan de Westersingel 41 te Groningen. Op 23 september 1944 bezochten Jo Moerman en verzetsman Cornelis Hoving Jan Rengenier Dijksterhuis in het huis van diens oom. Die dag deed de SD, getipt door de OD-verrader Simon Redeker, een inval aan de Westersingel 41 en arresteerde daar de hoofdbewoner, zijn ondergedoken neef, Hoving en Moerman.
Het viertal werd overgebracht naar het Scholtenhuis en na stevige verhoren werden Pieter Dijksterhuis, Hoving en Moerman naar het huis van bewaring gebracht. Jan Rengenier Dijksterhuis werd twee dagen later gefusilleerd in Westerbork, tegelijk met de Hareners Hendrik Bus en Claas Rooda.
Op 12 oktober 1944 werd over Pieter Heertje Dijksterhuis, Cornelis Hoving en Jo Moerman het doodvonnis uitgesproken. Zij werden van het huis van bewaring in Groningen overgebracht naar Westerbork. Daar werden zij, met nog veertien andere gevangenen onder wie Roelof van Weerden en Gerard Oosting, in het kader van een represaillemaatregel gefusilleerd.
Jo Moerman werd 25 jaar.

De familie van Jo kreeg pas in oktober 1945 zekerheid over zijn lot. In de plaatselijke krant verscheen een annonce van de familie Dalenoord en de verloofde van Jo: ‘
Eerst heden kunnen wij met zekerheid aannemen dat onze lieve Neef en Huisgenoot Jo Moerman, in October 1944 zijn leven gaf in onzen Nederlandschen ondergrondschen strijd voor Vrijheid en Recht. Haren, 30 October 1945. G.F. Dalenoord, A.C.G. Dalenoord-Moerman, Ali, Herman, Bernhard. Titi Sonntag.’

Op 2 november 1945 is de as van Jo Moerman bijgezet op het Esserveld in Groningen. Naast vier andere Harenaars, die in Westerbork waren gefusilleerd en gecremeerd, werden ook Pieter Heertje en Jan Rengenier Dijksterhuis en Cornelis Hoving daar, symbolisch, begraven.

Monument met gedenkstenen voor de 43 in Westerbork gefusilleerde en gecremeerde verzetsmensen op begraafplaats Esserveld te Groningen