Toon Bergmans is een van de ongeveer 500 Nederlanders die na de Tweede Wereldoorlog vermist werden. Zijn ouders verhuisden in 1928 van de Heilige Geeststraat naar de Hogeschoorweg, waar ze naast oom Jacques Bergmans gingen wonen. Toon zat op de MULO in Venlo. Toen de oorlog uitbrak, zocht hij het avontuur en ging hij in het verzet. Eind 1942 werd hij gezocht en besloot hij te vertrekken. Hij werd tijdelijk lid van de Carte Blanche, een Belgische verzetsgroep. Ook smokkelde hij deviezen. Hij werd gearresteerd en voor enkele maanden opgesloten. Daarna ging hij naar Zwitserland. Op 23 november 1943 werd hij door de Zwitserse grenspatrouille gearresteerd en naar Frankrijk teruggestuurd. Op 8 december 1943 lukte het om Zwitserland te bereiken. Op 11 januari 1944 werd hij ingeschreven in Les Verrières, een Nederlands vluchtelingenkamp, waar hij kennis maakte met Nico Bos uit Scheveningen en Willem van Galen uit Schaarsbergen. Samen besloten ze tijdens het volgende verlof naar Parijs te gaan. Daar leek het onmogelijk om naar Engeland te gaan dus ze keerden terug naar Nederland. Op 2 maart 1944 kreeg hij opdracht verzetsman Fred Beukers en pater Johannes Dito naar Engeland te brengen. Hij noemde zich toen Tonny Hermans. Ze bereikten Genève medio mei en namen contact op met Job van Niftrik. Daarna ging Bergmans naar Maîche om nog drie mensen over de grens te begeleiden, maar niemand heeft na zijn vertrek nog iets van hem gehoord. Sluiten