Hentje Neijenhuis was mijn overoudoom. Hij was de jongste broer van mijn overgrootmoeder Wilhelmina Neijenhuis (e.v. Wilhelmus Hendriks).

Zijn ouders waren Stephanus Neijenhuis en Johanna Vedder. Naast mijn overgrootmoeder had hij nog vier zussen en vier broers. Eén broer, te weten Gradus/Grard Neijenhuis, was hoogstwaarschijnlijk samen met Hentje ingezet voor de Duitse dwangarbeid. Deze broer heeft waarschijnlijk in de afhandeling van Hentjes overlijden bijgedragen aan het schrijven van het bidprentje.

Over Hentje Neijenhuis is door de Historische Kring Huessen geschreven vanwege zijn vermelding op de lijst van Huissenaren die vanwege oorlogsgeweld in WOII zijn omgekomen. Door genealogisch onderzoek is nu meer over hem ontdekt. Navraag onder nog levende nazaten (achter)neven/nichten leert, dat niet veel over hem bekend is. Het vermoeden is zelfs, dat zijn moeder, broers en zussen mogelijk niet hebben geweten waar hij begraven was.