Willem Hendrik Nieuwdorp

Willem Hendrik Nieuwdorp werd geboren op 9 juli 1899 te Zwartewaal. Hij trouwde op 24 april 1926 te Sragen/ vorstendom Soerakarta in midden Java met Marie Louise Cornelia Penders. Uit dit huwelijk werden twee kinderen geboren, Louise Arendje Nieuwdorp (1928) en Ange Mary Nieuwdorp (1930), beide geboren te Djombang, oost Java. Na het beeindigen van zijn studie ging Willem Hendrik werken. Voor het uitbreken van WOII was hij werkzaam als tuinemployé (landbouwkundige) op de suikerfabriek Kebon Agung bij Malang op oost Java. Zoals alle Nederlanders in Indië moest hij zijn militaire militieplicht bij het KNIL vervullen en daarvoor ook deelnemen aan herhalingsoefeningen. Op 11 december 1941 werd hij opgeroepen voor het vervullen van zijn dienstplicht en werd ingedeeld bij het IIIde Ldstm.bat. te Malang. Na capitulatie van ons koloniale leger werd hij door het Japanse leger geïnterneerd. In de eerste aanleg in Malang maar tenslotte werd hij met andere kvgn begin 1943 overgebracht naar de vm. KNIL.kazerne van het Xde Bat.Inf. te Batavia, dat gebruikt werd als"doorgangskamp" om van hieruit met transportschepen op transport te stellen naar o.a. Singapore, Birma, Siam, Japan en andere Indonesische eilanden. Op 12 april 1943 stonden 1000 kgvn in het kamp aangetreden, niet wetende waar ze naar toe werden gebracht. De kgvn. moesten instappen in treinwagons die eigenlijk bedoeld waren voor 30 mensen, en niet voor 50 man met uitrustingen. Na 24 helse uren arriveerden ze te Soerabaja. Ramen waren gesloten, er was nauwelijks water en voedsel. Enkelen overleden. In Soerabaja werden de kgvn afgemarcheerd naar het voormalige Jaarbeursterrein dat als interneringskamp was ingericht. De situatie in het kamp was verschrikkelijk. Veel kgvn leden aan oogziekten en veel hadden dysenterie. Na vier dagen verblijf in het Jaarbeurskamp vertrokken drie groepen van ca 2000 kgvn per trein naar het station Goebeng bij het havenemplacement van Tandjong Perak. In de haven lagen zes Japanse schepen klaar om de kgvn naar de Molukken en Flores te brengen, het beruchte Molukkentransport. Op 18 april 1943 vertrokken 6300 kgvn naar Ambon/de Molukken met vier schepen, en twee schepen gingen naar Flores. De Jap.C. van het gehele transport was de beruchte Luitenant-Kolonel Anami. Via Ambon kwam Willem Hendrik met andere kgvn terecht op Amahei op Ceram. Op Ceram en Flores waren de omstandigheden erbarmelijk en onmenselijk. Er moest gewerkt worden o.a. aan het aanleggen van vliegvelden. 10 oktober 1943 was de aanleg gereed en werden de kgvn eind oktober overgebracht naar kamp Haroekoe, dat onder leiding stond van de beruchte sgtmaj. Mori (Bambu Mori) Door het grote aantal doden en ernstig zieken besloten de Japanners de kgvn terug te brengen naar Java en te vervangen door nieuwe krachten. Op 26 nov. 1943 stapte Willem Hendrik te Amboina aan boord van het Japanse schip ss "Suez Maru". Op 29 november werd de "Suez Maru" ten noordoosten van het eiland Madura getorpedeerd door de USS "Bonefish". Zij die nog in leven waren werden in opdracht van Ltn.Koisho met mitrailleurschoten gedood. LKol Anami werd na WOII door de Temporaire Krijgsraad ter dood veroordeeld. De doodstraf werd in Singapore ten uitvoering gebracht. Voor de slachtoffers:" Moge God's zegen op hen rusten Sluiten

Donderdag 1september 2016 is de uitreiking geweest van het postuum toegekende Mobilisatie-Oorlogskruis aan wijlen Lst.Sgt.1e klas Inf. KNIL, Willem Hendrik Nieuwdorp door de Heer Jacq Brijl namens Minister van Defensie, Jeanne Hennis- Plasschaert, aan kleindochter Irene Scheffens-Willinge. Dankzij het speurwerk van luitenant-kolonel buiten dienst Heer Jacq.Brijl heeft dit kunnen plaatsvinden. Hij zet zich al jaren in om nabestaanden van oud- militairen een eervolle onderscheiding te kunnen geven. Wij zijn hem hier heel erkentelijk voor omdat dit voor ons een periode heeft kunnen afsluiten. Sluiten

Met het uitbreken vande oorlog was mijn opa, Willem Hendrik Nieuwdorp, opgeroepen om zijn dienstplicht te vervullen. Hij werd bij de Landstorm-eenheid geplaatst van de KNIL, omdat hij al wat ouder was. Na de capitulatie van het Koloniaal leger werd hij eerst in diverse kampen op Java geïnterneerd. Later werd hij met andere kampgevangenen per Japans transportschip (beruchte Molukkentransport) naar de Molukken en het eiland Flores gebracht om onder verschrikkelijke omstandigheden te werken aan de aanleg van vliegvelden. Doordat er veel krijgsgevangenen overleden of ernstig ziek werden besloot het Japanse leger deze terug te brengen naar Java en te vervangen door nieuwe krachten. Opa Wim moest toen met (415) Engelse en (133) Nederlandse krijgsgevangenen aan boord van het Japanse schip "Suez "Maru". Het schip zou volgens de Internationale verdragen de Rode Kruis tekens voeren met grote letters PoW ( prisoners of War). De Japanners weigerden dit aan te brengen. Op 29 november 1943 werd ter hoogte van het eiland Kangean het schip door de Amerikaanse onderzeeboot "USS Bonefish" getorpedeerd waarop het schip ten onder ging. De meesten verdronken maar zij die het overleefden werden daarna allemaal door de Japanse Luitenant Koshio met mitrailleurvuur gedood, waaronder ook mijn opa. Sluiten