Kort nadat het Japanse leger de stad Soerabaja had bezet kregen gouverneur Harteveld en burgemeester Fuchter van Oost-Java opdracht verschillende kopstukken uit de handel en industrie op te roepen om met het Japanse leger samen te werken. De autoriteiten moesten daartoe lijsten met namen van de personeelsleden van de diverse handels- en industriekantoren samenstellen.

Het Japanse oliekantoor, de Oka Dai 10303, was gericht op de overname van de technische zaken van de BPM en gevestigd in de BPM-gebouwen. Ook ik werd opgeroepen. De Sakura, onder leiding van de heer Frangenheim, hield zich bezig met de distributie van petroleumprodukten voor de stad. De ploeg werd gevestigd in het voormalige gebouw van de Internationale Crediet- en Handels Vereniging "Internatio", schuin tegenover de BPM-gebouwen.

Het bij de BPM aangestelde hoofd van de Oka Dai 10303 Butai, riep aan de hand van de personeelslijst BPM'ers terug om de Japanners wegwijs te maken. Alle opgeroepenen konden een keuze maken tussen medewerking of de Kempetai. Aangezien de Nederlandse burgerij nog helemaal niet bekend was met de werkwijze van deze militaire politie-organisatie, die vergelijkbaar was met de Duitse Gestapo, waren er een paar BPM'ers die bedenktijd vroegen.

Chef technische dienst ir Van der Noordaa was de eerste die botweg weigerde. Korte tijd later werd vernomen dat de Kempetai hem had onthoofd en dat aan zijn weduwe een paar afgeknipte nagels, een haarlok en zijn bril waren overhandigd.