Ik kende hem als klein meisje goed deze "oom Herman". Logeerde bij hem in Bandung. Als student woonde oom Herman bij mijn grootouders in in de Kijk in 't Jatstraat in Groningen. In zijn huis in Bandung liepen veel indonesische jongetjes, want daar hield hij van. Oom Herman was zeer gastvrij! Hij behandelde veel rijke chinese vrouwen, die graag schoenen en tasjes droegen van slangenleer. Daarom had hij een python in een kist op de WC. Heel eng. Ook had hij een otter in huis die mij regelmatig in de kuiten beet. Deze otter zwom vaak in de kali voor 't huis en ving daar vis. Later werd de otter dan door de bediende opgehaald en naar huis gebracht. In Nederland maakte ik vaak otters, als beroeps beeldhouwster. Na de oorlog vernam ik dat oom Herman erg gemarteld was en vermoord door de jap. Ik ontmoette ooit een nicht van hem in Nederland die over zijn leven schreef. Helaas is dat contact verloren gegaan. Sluiten