De 'Poelau Roebiah' van Stoomvaart Maatschappij Nederland is met een lading van 8500 ton mangaanerts en koperconcentraat op weg van Bombay (India) naar New York. Het schip vaart in konvooiverband als het op 6 juli 1943 om 14.00 uur in de Caribische Zee door de Duitse onderzeeboot U 759 wordt getorpedeerd. De aanval komt als een volslagen verrassing: niemand heeft ook maar iets van een onderzeeboot of een bellenbaan waargenomen. In het achterschip van de 'Poelau Roebiah' klinkt een hevige explosie waardoor een gedeelte uit het waterdichte schot tussen tunnel en machinekamer wordt weggeslagen. Door de ontploffing is vermoedelijk de schroef van de schroefas geslagen, want het aantal slagen van de machine verdubbelt direct na de inslag. De wacht draaiende machinist stopte onmiddellijk de machine.Doordat voor de torpedoaanval het achterluik gedeeltelijk openstond, loopt het ruim vol water. Het schip zakt snel en al gauw spoelt het water over het achter kuildek. De waterdichte deur tussen de machinekamer en de schroefastunnel is gesloten, maar het water komt met grote kracht door het gat in de waterdichte deur de machinekamer binnen. De dynamo's komen onder water te staan en er kan niet meer worden gepompt. Als ongeveer een kwartier na de ontploffing duidelijk is dat er niets meer te redden valt, geeft kapitein Hoogendijk het bevel om het schip te verlaten. Dat gebeurt zonder enige paniek. Nadat eerst de passagiers en enkele gewonden in de reddingssloepen hebben plaatsgenomen, verlaten ook de overige opvarenden het schip. Tijdens die operatie wordt nagegaan of iedereen aanwezig is, waarbij wordt ontdekt dat kwartiermeester G.A.M. Geysen en matroos Paulus Johannes van den Oever worden vermist. Aangenomen wordt dat beiden in hun kooien door de ontploffing zijn gedood. Er wordt op enige afstand van de 'Roebiah' nog gewacht om eventueel terug te keren in het onwaarschijnlijke geval dat het schip blijft drijven. Maar om 15.00 uur is de 'Poelau Roebiah' in de golven verdwenen.Vliegtuigen en escortevaartuigen hebben in de omtrek dieptebommen laten vallen om de onderzeeër uit te schakelen, maar zonder resultaat. De reddingssloepen worden later opgepikt door een kotter van de Amerikaanse Kustwacht en een aantal escorteschepen. Een gedeelte van de geredden wordt dezelfde dag in Guantanamo (Cuba) aan land gebracht en de rest de volgende dag in Kingston (Jamaica). Sluiten