Carel Hendrik van Oeveren was, in vrienden- en familiekring, bekend als Otto van Oeveren. Hij kwam uit Arnhem maar woonde aan de Oude Enghweg in Hilversum, de stad waar ook zijn broer en schoonzus woonden. Hij was actief in een communistische verzetsgroep. Al vrij vroeg in WO II, is hij gearresteerd en vervolgens geïnterneerd in het tamelijk onbekende Kamp Schoorl. Daarvandaan is hij op transport gezet naar het Concentratiekamp Neuengamme (in de buurt van Hamburg). Uit Neuengamme ontving zijn familie Otto's laatste brief, gedateerd 7 juni 1942. Niet lang daarna, is hij overgebracht naar Concentratiekamp Dachau (bij München) waar hij op 1 augustus 1942 aankwam. Volgens zijn overlijdensakte, stief hij daar nog diezelfde avond aan een hartstilstand (Herz- und Kreislaufsversagen) ten gevolge van een longontsteking. Op basis van de gedetailleerdheid waarmee zijn overlijden beschreven is, lijkt dit geloofwaardig. Schijn bedriegt hier echter meestal. Otto was gescheiden van zijn vrouw Adriana van Oosten, die in 1940 hertrouwde met de jonge weduwnaar Gijsbertus de Waal. Waarschijnlijk kenden de drie elkaar vanuit de verzetsgroep. Helaas legden Gijsbertus en Adriana hetzelfde traject af als Otto. Gijsbertus stierf reeds in Neuengamme (1942) en Adriana in Dachau, op dezelfde dag als Otto. Sluiten