Marinus werd in 1924 in Boxmeer geboren waar zijn vader een boerderij had. Marinus volgde techniek op de ambachtsschool. In de zomer van 1944 studeerde hij af aan de MTS in Nijmegen. Hij raakte in die tijd ook betrokken bij het verzet. Na de bevrijding werd hij lid van de Binnenlandse Strijdkrachten. Op 7 oktober werd er door twee mannen die op weg waren naar Vortum-Mullem een ontdekking gedaan. Langs de weg lagen in half of niet begraven toestand meerdere stoffelijke overschotten van militairen, men spreekt van minstens 10. Zij gaan terug naar Boxmeer en de huisarts adviseert een viertal verzetsmensen om de stoffelijke resten te bergen en op een fatsoenlijke manier te begraven. Zo vertrekken op 8 oktober 1944 dit viertal mannen in een soort arrestantenwagen naar de Sambeekse Heide om de stoffelijke overschotten te bergen. Zij bereiken hun doel niet omdat zij op een Duitse "Riegelmijn" rijden. De terugtrekkende Duitsers hadden deze op diverse plaatsen ingegraven. Een geweldige knal volgde en Marinus raakt zwaar gewond. Twee maten zijn in shock maar overleven het ongeval. De vierde man, Frans van Kaauwen verblijft geruime tijd in diverse ziekenhuizen en zal na jaren irritatie aan het in het hele lichaam achtergebleven scherven overlijden. Marinus overlijdt dezelfde nacht aan zijn verwondingen en wordt drie dagen later begraven op het kerkhof van de Nederlands Hervormde Kerk in Boxmeer. Koningin Wilhelmina stuurt de ouders 16 oktober 1946 een brief waarbij zij oa schrijft: "Bij deze bittere scheiding kom ik U Mijn hartelijke deelneming betuigen. Zijn offer zal door Mij steeds in dankbare herinnering gehouden worden". Op blz 84 - 89 staat meer informatie over deze zaak. Sluiten