Jan Bettink, die na één jaar studie al bij de mobilisatie in september 1939 onder de wapenen geroepen werd, en er na veel moeite in april 1940 in slaagde bij de T.H.-compagnie te worden ingedeeld, keerde op 7 mei nog niet geheel hersteld van zijn ziekte terug naar Delft, waar hij op 10 mei, gevolg gevend aan de oproep, zich vrijwillig voor de verdediging van Delft aanmeldde. Met zijn patrouille door de Duitsers nabij de Rijksweg gevangen genomen, werd hij naar Ypenburg overgebracht en met vele anderen tenslotte in een loods opgesloten. Teneinde de Duitsers te verdrijven, opende Nederlandse artillerie, in Rijswijk opgesteld, het vuur op de loods, al was het bekend dat zich daarin ook Nederlanders bevonden. Jan Bettink vond bij deze beschieting op 20-jarige leeftijd de dood. Eerst ruim een jaar later werd zijn stoffelijk overschot na langdurige nasporingen op de begraafplaats te Rijswijk opgegraven; op 6 juni 1941 werd het op Crooswijk (Rotterdam) bijgezet. Sluiten