Arie Oudijk Arie Oudijk werd op 23 januari 1920 te Waddinxveen geboren als tweede zoon van Arie Oudijk en Geertruida Johanna de Lange. Het echtpaar had 3 zonen en een dochter. Uit een tweede huwelijk van Arie Oudijk sr. is wederom een dochter geboren. Het gezin woonde aan de Zuidkade. Arie Oudijk jr. diende bij het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog te Delft in de 5e Compagnie van het 3e Depotbataljon. Hij was ongehuwd. Over Arie Oudijk vertelt zijn schoonzuster mevrouw Rie Oudijk-van den Berg, woonachtig in Waddinxveen: 'Ik heb Arie Oudijk nooit gekend. Wat ik van hem weet, heb ik allemaal gehoord van mijn man Adri, Arie's jongere broer. Ik heb Adri na de oorlog leren kennen en in 1950 zijn we getrouwd. Adri was 3 jaar jonger dan zijn broer. De vader van Arie en Adri Oudijk, mijn schoonvader dus, had aan de Zuidkade een zaadhandel. Hij was een bekende verschijning in het dorp. Jarenlang is hij wethouder geweest. Aan de overkant van de Henegouwerweg had de familie Oudijk de kwekerij 'Nieuw Leven', waar rozen werden gekweekt. Arie werkte mee in de zaadhandel. Hij zou later de zaak zeker hebben overgenomen. Naderhand kwam mijn man in het bedrijf van zijn vader en door de kwekerij is hij in het bestuur van de polder Bloemendaal gekomen. Van lid is hij voorzitter geworden en later dijkgraaf. Wij woonden aan de Oranjelaan. De oudste zoon van vader en moeder Oudijk, Jan, die in 1917 was geboren, werd niet ouder dan 12 jaar. Hij stierf in 1930. In 1938 overleed de moeder van Arie en Adri en hun zusje Mini. Hun vader hertrouwde. Uit dat huwelijk is een dochter Tineke geboren. In de oorlog was de familie Oudijk actief in het ondergrondse werk, met als gevolg huiszoekingen. Soms moesten ze allemaal onderduiken. Adri heeft ondergedoken gezeten eerst in Noord-Holland en later nog in Noord-Brabant. Arie diende bij het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog als dienstplichtig militair bij het depotbataljon. Hij vocht in Delft. Bij het nemen van een barricade in een lijmfabriek, is hij omgekomen. Dat was op 11 mei 1940. Thuis wisten ze van niets. Berichten bleven uit. Adri, die toen 16 was, is direct met zijn vader met de auto naar Delft gegaan om Arie te zoeken. In de Nieuwe Kerk werden de omgekomen soldaten neergelegd. Hoewel ze niet wisten of Arie nog in leven was, wilden vader en Adri naar binnen. Eerst mocht het niet. Vader is toen erg boos geworden. Tenslotte werden zij toch toegelaten. Ze vonden Arie niet. Ze zijn door Delft gaan rijden langs de grachten om te zien of ze hem konden vinden. Plotseling kwam er iemand aanrijden met een bakfiets, waarop zijn dode lichaam lag. Zijn benen hingen over de rand; Arie was nogal lang. Het was een verschrikkelijk gezicht. De schok was hevig. Adri heeft er later maar heel weinig over gepraat. Bij stukken en brokken heb ik gehoord, wat ze hebben meegemaakt. Arie is op de Algemene begraafplaats van Waddinxveen begraven in een tijdelijk graf, S 2. In 1942 heeft zijn vader een familiegraf laten inrichten links vooraan op het kerkhof. Op 25 september van dat jaar zijn in de eerste kelder Arie, zijn moeder en zijn broer Jan begraven. Later is vader Arie Oudijk in de andere kelder begraven met zijn tweede vrouw.' In juni 1940 is aan Arie postuum door het 3e Depot-Bataljon een medaille toegekend, die ook aan de overlevenden van het Bataljon verleend is. Op de oorkonde staat geschreven: 'Toen in den vroegen ochtend van 10 Mei j.l. vijandelijke valschermjagers en vliegtuiglandingstroepen in grooten getale in de nabijheid van Delft daalden, werd ons Bataljon plotseling voor de zeer moeilijke taak gesteld met de wapens op te moeten treden tegen deze zwaar bewapende en uitstekend geoefende keurtroepen van het machtige Duitsche Leger. Dit leek voor een Depot-Bataljon - een Bataljon dus bestaande uit voor een groot deel nog geheel ongeoefende soldaten, waarvan de meesten zelfs nog nooit met scherp hadden geschoten - een schier bovenmenschelijke opdracht, temeer omdat ook onze uitrusting uit den aard der zaak onvolledig was. Door Uw dapperheid en inspanning is het echter mogelijk geweest om den aanval op Delft af te slaan en deze stad te behouden. Bij deze verdediging zijn helaas velen van ons Bataljon gevallen, (waaronder onze kameraad): Dpl. Oudijk. A. Zij stierven den heldendood voor ons Vaderland en wij zullen hen steeds met eerbied blijven gedenken. Als blijvende herinnering aan de moeilijke en spannende oorlogsdagen zend ik U hierbij een medaille welke gij met gepaste fierheid zult kunnen dragen als een aandenken aan de dagen waarop gij goed en bloed veil hadt voor de verdediging van ons dierbaar Nederland. De Bataljonscommandant. De Reservemajoor, W.Rigter' Arie Oudijk is op 11 mei 1940 te Delft in het gevecht gesneuveld. Hij is begraven op de Oude gemeentelijke begraafplaats te Waddinxveen in een Militair Particulier Graf nr. 53. Auteur: Hans Geel Sluiten