Cornelis Jan OudijkCornelis Jan Oudijk werd op 24 september 1924 te Waddinxven geboren als jongste zoon van Rederis Oudijk en Wilhelmina Jacoba Verboom. De familie Oudijk, die 9 kinderen telde: 6 jongens en 3 meisjes, woonde aanvankelijk aan het Noordeinde te Waddinxveeen. In 1939 verhuisde het gezin naar de Burgemeester Colijnstraat te Boskoop. Cornelis Jan Oudijk was ongehuwd.Over zijn jongste broer Cornelis Jan Oudijk vertelt de heer Ridder Oudijk:‘Mijn ouders hadden een groot gezin: 9 kinderen. Dat kwam in die tijd veel voor. Het werd gezien als een gave van God, maar het was tegelijk een soort investering. De zonen werden beschouwd als knechten in het boerenbedrijf. Zij konden immers later de boerderij overnemen. Mijn vader kwam uit Moordrecht en was van koeboer bouwboer geworden. Eerst woonden we aan het Noordeinde in Waddinxveen. Daar is ook m'n jongste broer Cor geboren. Als we naar school gingen, de Christelijke Mulo aan de Kerkweg bij meneer Van Dam, liepen we met z'n allen daarheen. Met de buurkinderen mee was dat een hele stoet. Overblijven was er niet bij, dus we liepen 4 keer op een dag dat hele eind. Die Mulo bestond uit een lagere school en voortgezet onderwijs in één.Mijn vader had land achter het Noordeinde langs de Hoogeveenseweg: 25 ha. Ook aan de overkant van het Noordeinde in de Pettepolder had hij nog eens 25 ha bouwgrond. Dat land kon later verdeeld worden onder de zonen, die boer wilden worden. Dan bleef het bezit, dat nog van mijn grootvader was geweest, in de familie. Cor wilde wel boer worden. Hij zou het gedeelte langs de Hoogeveenseweg krijgen. Ik daarentegen wilde tandarts worden. Ik ging dus in Utrecht tandtechniek studeren. Maar door de oorlog is er van al onze plannen niets terechtgekomen. Cor moest als dwangarbeider naar Duitsland. Hij dacht, net als zoveel andere jongens hier: alle mannen in Duitsland moeten naar het front, dan kan ik wel ergens de plaats van zo'n Duitser innemen en op een boerderij of een kwekerij gaan werken. Tegelijk verdien ik dan wat. Dat liep echter wel even anders. Cor kwam in een munitiefabriek in Fulda terecht en moest oorlogstuig maken. Ook zijn vriend Bou van Leeuwen ging daarheen en Rijk van der Wal, allemaal jongens uit Waddinxveen. We stuurden in het begin pakken naar Cor, waarop we enkele brieven terugkregen. Toen we echter niets meer van hem hoorden, vreesden we het ergste. Duitsland werd hevig gebombardeerd door de geallieerden. In februari 1945 kregen we eindelijk bericht. De politie kwam aanzeggen, dat Cor op 27 december 1944 was omgekomen tijdens een Engelse luchtaanval op het stationsgebouw van Fulda. Hij zat met heel veel mensen in een soort schuilkelder. Dat ding is ingestort en iedereen is gestikt. Ook mijn broer Cor en zijn vriend Bou van Leeuwen zijn toen omgekomen. Ze zijn in een massagraf begraven op het kerkhof van Fulda. Nee, we zijn nooit wezen kijken. Toen de oorlog voorbij was, had iedereen het veel te druk om de draad weer op te pakken. Ook mijn hele leven veranderde drastisch met de dood van Cor. Die tandartsstudie heb ik moeten opgeven. Ik ben boer geworden op het land, dat ooit voor Cor bestemd was’.Cornelis Jan Oudijk is op 27 december 1944 omgekomen als slachtoffer van een Engels bombardement op het stationsgebouw van Fulda en aldaar op het Städtischer Friedhof in een massagraf begraven.Auteur: Hans Geel Waddinxveen Sluiten