Ernest Pinxter is op 9 januari 1921 in Sittard geboren als zoon van Johanna Meijknecht en Frans Pinxter. Hij wordt ook wel Erry genoemd. Het gezin bestaat uit vijf kinderen: Corry heeft het CDA vrouwenberaad opgericht, Piet is Jezuïet, Frans is kapelaan en Flip is broeder. Piet en Frans zijn na jaren uitgetreden en getrouwd.

Het gezin verhuist naar Schoorl. Ernst haalt zijn HBS eindexamen in Alkmaar en geniet van de Schoorlse duinen. In 1941 gaat hij rechten in Amsterdam studeren en woont dan aan de Nieuwezijdsvoorburgwal 76. In 1943 duikt hij onder bij zijn vriend Henk Oosterink in Midden-Beemster, samen met Ad Landman en Ad Tuin. Zij beheren met z’n vieren drukkerij-uitgeverij POLT (Pinxter-Oostenrink-Landman-Tuin).

Op 7 juli 1943vertrekt hij om te gaan werken voor de Amsterdamsche Ballast Maatschappij (nu Ballast Nedam) in Waldshut, Zuid-Duitsland. Ballast moet daar een waterstofcentrale bouwen. Op 28 augustus 1943 om 06:00 uur zwemt hij de 300 meter brede Rijn over naar Zwitserland. Zo’n 35 stroomafwaarts klimt hij bij Rheinfelden aan wal. Bij het klimmen over een hoge prikkeldraadversperring raakt hij gewond, maar hij wordt in Basel gehecht. In november logeert hij een weekend in Slot Salenstein, eind december is hij in Villers en in januari 1944 in Les Verrières. Daar begint zijn reis naar Spanje, maar in de trein naar Bordeaux wordt hij gearresteerd. Via het verzamelkamp Royallieu in Compiègne gaat hij naar Neuengamme, waar hij op 6 juni 1944 aankomt. Een maand later wordt hij overgeplaatst naar Misburg-Hannover. Op 31 juli schrijft hij naar huis ”Ik ben op het ogenblik in Duitsland. Maakt u maar niet teveel zorgen. Ik heb wel erg zwaar werk en ben zeer vermagerd, maar ben gezond en vol goede moed.” De brief bereikt zijn ouders na drie weken. Op 8 april 1945 komt hij met Jean-Pierre Renouard in een vrachtauto in Bergen-Belsen aan. Daar is hij aan uitputting op 28 april 1945 omgekomen.