Leendert Pleeging

Korporaal Leendert Pleeging had zich in de zomer van 1943 naar aanleiding van de oproepen in de krant niet gemeld om te worden teruggevoerd in krijgsgevangenschap. Hij werd op 25 september 1943 in Den Haag gevangengenomen na te zijn verraden en werd ondergebracht in de gevangenis aan de Pompstationsweg in Scheveningen (het Oranjehotel). Hij maakte hier deel uit van een groep van tenminste veertien andere en eveneens verraden Nederlandse militairen, waaronder:1. Anthonie Willem Frederik Ekering (kgf. 98506), 2. Arend Johan Brouwer (kgf. 98539), 3. George Gelauff (kgf. 98507), 4. Gerrit Willem van Benschop (kgf. 98502), 5. Hans van der Made, 6. Henri Lodewijk Johannes Walhain (kgf. 98501), 7. Hermanus Adrianus Kleijn (kgf. 98524), 8. Jacobus Johannes Viaene (kgf. 98531), 9. Josephus Johannes Timmermans (kgf. 98526), 10. Lucas Wilhelmus (Luuk)Kuijk (kgf. 98535), 11. Pieter Johannes Wiersma (kgf. 98520), 12. Willem Adrianus van Zutphen (kgf. 98498).In de gevangenis trouwde hij op 30 september 1943 met Catharina Jacoba Maria Geijsendorpher.Op 1 oktober 1943 werd hij overgebracht naar de Waterloo-kazerne in Amersfoort. Vanuit Amersfoort vertrok hij in een groep van 66 medegevangenen naar Stalag IV-b Mühlberg. Onderweg wisten er zes man uit de trein te ontvluchten, waarvan er één, een zekere Westbroek, werd doodgeschoten (dagboek Luuk Kuijk). De overgebleven 60 man kwamen op 9 oktober 1943 aan in Mühlberg (Nationaal Archief collectie 2.13.98 inv. 20). In dat kamp kreeg hij het krijgsgevangenennummer 98462 toegekend. Op 28 oktober 1943 werd hij overgeplaatst vanuit Stalag IV-b Mühlberg naar een Arbeitskommando van Schattenlager IV-g Oschatz, het Kommando "Bürgermeister" in Nerchau. Hier werden de Nederlanders gedwongen om bombardementsschade te herstellen. Toen dat werk gereed was, werd hij op 15 januari 1944 overgebracht naar het Arbeitskommando van HASAG in Leipzig. Dit bedrijf vervaardigde munitie en wapens. Het betrof dus oorlogsindustrie en dit soort werk was voor krijgsgevangen Nederlanders onder de Conventie van Genève niet toegestaan. De aanhoudende protesten van de Nederlanders hadden echter geen enkele uitwerking. De omstandigheden bij HASAG waren buitengewoon slecht. Het recent gepubliceerde boek van Stef Beukes (2019) "Wij moesten naar Duitsland 1942-1945 HASAG" geeft hierover veel achtergrondinformatie. De fabriek vormde vanwege de oorlogsproductie tevens het doelwit van meerdere bombardementen door de geallieerden.Toen de fabriek in februari 1945 dankzij die bombardementen vrijwel stil kwam te liggen, werden de Nederlandse krijgsgevangenen ingezet bij het ruimen van puin in de binnenstad van Leipzig. Hierbij kwam op 6 april 1945 een groep Nederlandse krijgsgevangenen te werken in de buurt van het Bayerischer Bahnhof. Bij een luchtalarm vluchtte de groep in een schuilkelder op de hoek van Liebigstrasse en Nürnbergerstrasse 55-57. Het gebouw van het Farmakologische Instituut, waar de schuilkelder zich onder bevond werd bij het bombardement getroffen en zakte in elkaar, waardoor de meeste mensen in de kelder om het leven kwamen.De namen van de omgekomen Nederlanders zijn: 1. Dik Bos (kgf. 106312), 2. Johannes George ten Bosch (kgf 271639), 3. Reindert van Dijk (kgf. 98512), 4. Johannes Petrus (Jo) Groen (kgf. 107790), 5. A.J. (Nol) Hagendoorn (kgf. 106084), 6. Klaas Ketting (kgf. 97281), 7. Haijo Kuilman (kgf. 98534), 8. Gerard Meevers Scholte (kgf. 105701), 9. H.A. Minnema (kgf. 271627), 10. Jan Platteel (kgf. 106260), 11. Leo Pleeging (kgf. 98462), 12. Nanno Pul (kgf. 98532). 13. v.d. Broek (onbekend als kgf. en onbekend bij Oorlogsgraven Stichting, dus mogelijk civiele arbeider), 14. v. Heusden (onbekend als kgf. en onbekend bij Oorlogsgraven Stichting, dus mogelijk civiele arbeider), 15. C.Th. de Leur (civiele arbeider en omgekomen aan de Kaiser Maximilianstrasse 29 te leipzig).Ten minste 10 mensen van andere nationaliteiten kwamen hier eveneens om het leven (bron Gedenk- und Totenbuch Leipzig): 1. Eugene Anthimon (civiele arbeider, Fransman, geboren 24-2-1918 te Noe Blanche), 2. Pawel Charikow (dwangarbeider, Rus, geboren 1905), 3. Antoni Kozdrowski (dwangarbeider, Pool, geboren 24-2-1911 te Bargez), 4. Nikolaj Lopuszanski (dwangarbeider, Ukraïner, geboren 2-5-1912 te Browari), 5. Josef Rudzits (civiele arbeider, Rus, geboren 14-2-1902 Letland), 6. Julio Satori of Sartori (civiel arbeider, Italiaan, geboren 5-9-1901 te Roana / Vicenza), 7. Wladyslaw Siwinski (dwangarbeider, Pool, geboren 1901 te Lodz), 8. Marian Sobotkiewicz (dwangarbeidster, Poolse, geboren 15-12-1916 te Korschowa), 9. Onbekende man. 10. Onbekende man.Enkele dagen na het noodlottige voorval werd Leipzig door de Amerikanen bevrijd.Bron: E. van der Most, "Personalkarte III, Nederlandse krijgsgevangenen in Duitsland 1943-1945 en hun Arbeitskommando's", uitgave in eigen beheer, Gouda 2018 Sluiten