Op 12 maart 1942 kreeg res. 1ste Lnt. Inf. KNIL. D.H. Been opdracht om vanuit het vliegveld TIGA BULOU met 2 brigades inf. en een sectie met Fiat- mitrailleurs, alsmede 2 P.O.A’n (Pantser Overvalwagens) met 2 Colt. Mitrailleurs + bediening, zich met spoed naar PORSEA (nabij het Toba Meer) te begeven, om daar verdedigende stellingen in te nemen rond de brug over de Asahanrivier bij PORSEA. Opzet daarbij was, om rond Porsea te proberen de snelle Japanse opmars te vertragen, zodat zij niet snel naar de Westkust van Sumatra, zouden kunnen doorstoten. De C. van de Ned. troepen in dat deel van Sumatra, Generaal-majoor OVERAKKER, hoopte daarmede tijd te kunnen winnen, zodat eventuele nieuwe Geallieerde versterkingen alsnog gebruik zouden kunnen maken van o.a. de haven van Padang. Nadat het sterke Japanse invasieleger op 11 mrt. 1942 bij Tandjong Tiram was geland, had zij kans gezien om snel verder op te rukken , onder meer richting TOBA MEER. Als de militairen van Luitenant Been zich in hun verdedigende stellingen op 13 maart 1942 bevinden, ontstaat er een hevig vuurgevecht met de Japanse vijand, die uiteindelijk kans zag om de brug over de Asahan rivier te bezetten, waarna onze KNIL. militairen gedwongen waren om zich terug te trekken voor de overmachtige Japanse strijdkrachten.De KNIL. militairen van res. 1ste Lnt. BEEN moesten vervolgens in z.g. “vertragende gevechten” met het Japanse leger, zich in noordelijke richting (Atjeh), terugtrekken. Bij deze hevige gevechten van het KNIL. sneuvelde de moedige militie Sld. Anton Willem Pos, op 15 maart 1942. Hij wordt vermeld in Gedenkboek 41, en is begraven buiten de zgn. Erevelden. Sluiten

Het Overlijdensbericht van Anton Willem Pos in Het Parool van 11 oktober 1945., waaruit blijkt dat hij geen kinderen had, alleen een halfzus Gertrude Diane Pos (Deetje), gehuwd met Johannes Ferdinand Coster; zij kregen een dochtertje Margo Louise dat slechts enkele dagen leefde. Helaas zijn er dus geen nabestaanden van Anton Willem Pos. Sluiten