Charles Pierre van Raamsdonk werd geboren op 13 september 1911 te Watergraafsmeer.

Hij was een zoon van Jean Pierre van Raamsdonk (24-2-1878) die op 15-3-1916 in het huwelijk trad met Dirkje Tolsma (31-2-1878).

Charles Pierre van Raamsdonk trouwde met Johanna Catharina Brinkman (geboren 5 mei 1913). Als adres gaf hij in 1943 op de 2e Atjehstraat 23/III Amsterdam

Als sergeant bij het 5 Regiment Infanterie en geboren in 1911, diende Charles Pierre van Raamsdonk zich op 18 juni 1943 te melden in het Wehrmachtslager aan de Zonnebloemstraat te Amersfoort, ten einde te worden teruggevoerd in krijgsgevangenschap. Kort daarop is hij per trein afgevoerd naar Stalag XI-a Altengrabow, waar hij op 20 juni 1943 werd geregistreerd als krijgsgevangene nummer 107844 (bron E. van der Most “Personalkarte III, Nederlandse krijgsgevangenen in Duitsland 1943-1945 en hun Arbeitskommando’s”, uitgave in eigen beheer, Gouda, 2018.

Op 4 juli 1943 is hij overgebracht naar Stalag IV-b Mühlberg (bron Nationaal Archief collectie krijgsgevangenen 2.13.98 inv. 43). Het kamp Mühlberg fungeerde net als Altengrabow voor de meeste Nederlanders als doorgangskamp. Hoewel de onderofficieren volgens de Conventie van Genève niet gedwongen tewerkgesteld konden worden hebben de Duitsers toch grote groepen Nederlandse onderofficieren voor werk naar verschillende Arbeitskommandos gestuurd.

In een groep van circa 110 onderofficieren vertrok Charles Pierre van Raamsdonk op 15 juli 1943 naar het Arbeitskommando van de Sudetenländische Treibstoff Werke (STW), of Hydrierwerk te Brüx (tegenwoordig Most in Tsjechië). Dit Arbeitskommando was gelegen in het gebied van het Schattenlager IV-c Wistritz. Dit Schattenlager was het administratieve centrum dat de Arbeitskommandos in zijn gebied aanstuurde en onder meer de post en pakketten voor de krijgsgevangenen verzorgde.

De STW in Brüx was een fabriek waar uit bruinkool onder andere synthetische benzine werd gemaakt. Het betrof dus directe oorlogsindustrie. De Nederlandse onderofficieren hebben direct geprotesteerd tegen deze gedwongen tewerkstelling en het werk geweigerd. Op 27 augustus 1943 werd hij naar het Durchgangslager (Dulag) Schönbrunn gebracht. Op 6 september 1943 volgde overplaatsing naar een Arbeitskommando in Görkau. Dit betrof waarschijnlijk de fabriek van Telefunken, waar radio’s en zenders gemaakt werden.

Hieronder is een fragment van zijn Personalkarte afgebeeld die deze Arbeitskommandos vermelden (bron Nationaal Archief collectie 1001).

Op 29 januari 1945 overleed van Raamsdonk tijdens het vervoer naar het Revier in Komotau aan een combinatie van een longontsteking en plotselinge hartstilstand. Hij werd op 1 februari 1945 begraven op de gemeentelijke begraafplaats van Komotau, vak 24 graf 260.

Zijn stoffelijk overschot is later overgebracht naar het Nederlands Ereveld in Salzburg, vak A3 graf 4.

Omdat de Arbeitskommandos in Sudetenland organisatorisch onder het Stalag IV-c Wistritz (Bystrice) vielen, vermelden veel websites abusievelijk dat hij in deze plaats is overleden. Uit het bovenstaande blijkt dat hij is overleden tussen Görkau (Jirkov) en Komotau (Chomutov).

Bron: E. van der Most “Personalkarte III, Nederlandse krijgsgevangenen in Duitsland 1943-1945 en hun Arbeitskommando’s”, uitgave in eigen beheer, Gouda, 2018.