Jo Blaauwgeers werd geboren op 22 juni 1918 in Coevorden. Hij trouwde met Jo Dute (uit Beltrum). Zijn beroep was wachtmeester marechaussee.

Jo Blaauwgeers was in 1940 werkzaam bij de Koninklijke Marechaussee in Dinxperlo. Na de capitulatie in mei 1940 werd hij, na een korte krijgsgevangenschap, als marechaussee ingezet in Groenlo, Arnhem, Amsterdam en Zeeuws-Vlaanderen. Eind 1942 werd het dorpje Harreveld in de Achterhoek zijn standplaats. Jo en zijn vrouw met zoontje Hans woonden boven café de Boer in Harreveld.

In Harreveld begonnen in 1943 zijn verzetsactiviteiten. In het kader van de Landelijke Organisatie voor Hulp aan Onderduikers (LO) voorzag hij onderduikers van adressen, voedsel, kleding, bonkaarten en vervalste persoonsbewijzen. Regelmatig waarschuwde hij voor geplande razzia’s. In het najaar van 1943 werd Blaauwgeers contactman en informant van de Knokploeg Aalten. Diverse malen was hij betrokken bij overvallen op distributiekantoren. Vaak reed hij, gekleed in zijn marechaussee-uniform, als begeleider mee. Ook bracht hij neergeschoten geallieerde vliegers in veiligheid. Toen een collega-marechaussee een neergesprongen en opgebrachte Amerikaanse piloot liet ontvluchten, zorgde Blaauwgeers voor het verdere vervoer. Beiden doken hierna onder.

Als gevolg van verraad werd Blaauwgeers op 20 april 1944 gearresteerd tussen Harreveld en Lichtenvoorde door de Sicherheitsdienst en in Arnhem opgesloten. De volgende dag werd hij naar kamp Vught overgebracht.

Op 2 juni 1944werd hij door het Polizeistandgericht in Den Bosch ter dood veroordeeld. Samen met 28 andere verzetsmensen werd hij op 6 juni 1944 gefusilleerd in het duingebied bij Overveen en daar begraven in een massagraf. Hij liet een zwangere vrouw en een zoontje van zeven maanden achter. Zijn tweede kind, een dochter, werd ruim zes maanden later geboren.

Postuum kreeg Blaauwgeers het Eisenhower-certificaat for gallant service in assisting the escape of Allied soldiers from the enemy.

Naar hem werd later de Blaauwgeersstraat in Harreveld vernoemd.