Evert de Reus

Mijn onbekende vader Evert de Reus. Ik werd op 31 december 1940 geboren en op 1 december 1941 werd mijn vader gearresteerd wegens het verspreiden van de illegale krant De Waarheid. Ik moet hem in die elf maanden, dat hij nog vrij was, wel gezien hebben met mijn baby oogjes, maar dat kan ik me niet herinneren. Jammer genoeg heb ik ook geen foto’s kunnen vinden van ons beiden. Wel een portretfoto van hem, hij heeft een prachtig sterke kop. Ik ben trots op hem dat hij zo moedig was om in het verzet te gaan. Maar veel weet ik niet van hem. Mijn nieuwsgierigheid naar hem groeide naarmate ik ouder werd. Mijn moeder vertelde mij weinig over hem. Zij was na de oorlog hertrouwd, misschien wilde zij mijn stiefvader geen concurrentie aandoen. Begin negentiger jaren heb ik geprobeerd inlichtingen te krijgen over mijn vader bij het Rode Kruis. Zeven jaar later, eind 2000 kreeg ik pas bericht van ze. De organisatie die dat werk deed heette International Tracing Service en was gevestigd in Duitsland. In hun brief staat dat hij vanuit kamp Amersfoort op 18 december 1942 is aangekomen in KZ Neuengamme waar hij het registratienummer 13267 kreeg. Hij is daar op 1 juni 1943 gestorven. In Mei 2005 heb ik dank zij de Stichting Vriendenkring het KZ Neuengamme kunnen bezoeken. In het herinneringscentrum was een gigantisch boek met alle namen erin van wie daar zijn gestorven. Het doet je wel wat dat je vader daarin staat. We, mijn man (Roel Vrees op 15 juli 2018 overleden) en ik, waren daar samen met Frans Lavell, mijn neef en Clara Nooter, zijn vrouw. Clara’s vader is op 3 mei 1945 op de Cap Ancona omgekomen. Hij was al op 20 mei 1940 gearresteerd voor o.a. zijn hulp aan Duitse vluchtelingen. Frans zijn vader, mijn oom dus, was op 26 februari 1941 gearresteerd en heeft de oorlog overleefd na tuchthuisstraf waartoe hij was veroordeeld voor zijn aandeel in de organisatie van de Februaristaking. Drie verzetsmensen dus uit één familie, alle drie communisten. Als je later de kritiek leest op “het wegkijken” van de Nederlandse bevolking in oorlogstijd besef je hoe bijzonder dat is.Ina Vrees De Reus Sluiten