Marinus Johannes (Rinus) Rokebrand werd geboren op 26 mei 1920 te Blaricum, in een gezin met twee zonen en een dochter. Hij was grondarbeider van beroep. Zijn broer Toon (1933) beschrijft hem als een rustige jongen, zeker geen avonturier. Rinus moest zich melden voor werk in Duitsland. Hij was daarvoor al eerder ondergedoken geweest maar wilde niet langer in angst leven voor razzia’s of opsluiting in een strafkamp. Na diverse werkgevers werd Rinus in 1944 ingezet voor MIAG (Mühlenbau und Industrie Aktiengesellschaft) in Bad Lippspringe, Kreis Paderborn. Aan het eind van het jaar kwam Rinus voor het Kerstverlof naar huis. De geallieerden rukten op en zijn oudere broer Jan, die stiekem naar de Engelse radio luisterde, raadde hem aan om niet terug te keren naar zijn Duitse werkgever, omdat de oorlog spoedig voorbij zou zijn. Maar huiselijke kibbelarijen deden Rinus besluiten om toch terug te gaan. Hij vertrok samen met zijn kameraad, genaamd Bakker, uit Weesp. De omstandigheden voor buitenlandse arbeiders in Bad Lippspringe werden steevast slechter. Beiden werden al snel ernstig ziek. Van 27 februari tot 28 maart 1945 werd Rinus wegens uithongering en dysenterie verpleegd in het ziekenhuis van de St. Johannesparochie in Paderborn. Twee dagen voor zijn overlijden werd hij om onbekende redenen overgeplaatst naar het ziekenhuis van de St. Martinparochie in zijn woonplaats Bad Lippspringe, tien kilometer verderop. Daar bezweek hij op 30 maart 1945 en werd begraven op het plaatselijke Waldfriedhof. Bakker overleefde en keerde in de zomer van 1945, ernstig verzwakt terug naar huis, waarna aan de ouders van Rinus het trieste nieuws van het overlijden van hun zoon werd overgebracht. In 1959 werden Rinus Rokebrand’s stoffelijke resten gerepatrieerd, maar niemand wist meer wie hij was. Hij werd herbegraven op het Ereveld Loenen als Onbekende Nederlander, vanwege een misspelling van zijn naam op de Duitse overlijdensakte. Johannes Roetzebrand in plaats van Marinus Johannes Rokebrand. Maar de naam Roetzebrand kwam in Nederland niet voor. Zijn familie was van deze administratieve fout niet op de hoogte en ging vergeefs op zoek naar het graf in Paderborn en in Bad Lippspringe. Het bleek onvindbaar en ze beschouwden het graf daarom als verloren. Rinus Rokebrand werd in het kader van het project De 103 van Loenen in 2019 door de BIDKL geïdentificeerd aan de hand van DNA-onderzoek. Zijn graf op het Ereveld Loenen werd op 3 maart 2020 hernoemd in het bijzijn van zijn broer Toon, neven, nichten en aangetrouwde familie. Sluiten