Als oudste zoon van de familie Rohaan in de Bergstraat te Neede, was Willem met MULO- en Landbouwwinterschoolopleiding reeds in zijn jeugdjaren een op de voorgrond tredende persoonlijkheid. Zijn eerlijk en waarheidslievend karakter deed hem ook in zijn militaire dienst reeds spoedig op de voorgrond treden. In de mobilisatie was hij als wachtmeester bij een bereden treinafdeling bij zijn superieuren, collega’s en ondergeschikten in hoog aanzien om zijn rechtschapen karakter. Als goed vaderlander werd direct na de capitulatie in de meidagen van 1940 reeds zijn geest van verzet tegen de onderdrukkers vaardig, door wapens te verbergen, welke straks nodig zouden kunnen zijn.In het burgerleven teruggekeerd, had Willem onmiddellijk minachting voor elke uiting van slapheid tegenover de bezetters en gaf daarvan op gepaste wijze en plaats ondubbelzinnig blijk. Iedereen die met hem in nauwer contact stond, werd gesterkt door de stalen verzetsgeest die in hem leefde en waardoor hij anderen vaak kon bemoedigen. Geen wonder dat spoedig allerlei takken van individuele verzetsdaden bij hem een resoluut medewerker vonden. Reeds spoedig was hij als ondercommandant van de plaatselijke O.D. in deze organisatie opgenomen.Ook de daadwerkelijke hulp aan Joden en andere onderduikers was voor hem een levenswerk geworden, terwijl ook de verspreiding van verzetslectuur en bonkaarten mede door hem werd verzorgd. Op de boerderij zijner ouders vond menigeen onderdak en werden vele hongerigen gespijzigd. Toch trachtte hij zijn reeds bejaarde ouders en verdere huisgenoten zoveel mogelijk buiten zijn werk te houden, hoewel hij wist geheel in hun geest te handelen. Als stoer calvinist was zijn verzetshouding principieel gefundeerd.Kenmerkend was ook zijn geslotenheid in het publieke leven. Niemand zou overdag in de joviale Willem denken aan een verzetsman. De vrienden, waar mee hij ‘s nachts op pad trok, kende hij overdag nauwelijks. Zo was ook zijn medewerking aan het bekende wapentransport spontaan. Alleen vuil verraad legde ook hem zijn lagen. Toen wachtmeester Wortman en Henk Kruizinga reeds waren gearresteerd, wilde hij van onderduiken, ter wille van zijn ouders, nog niet weten.In de vroege ochtenduren van de 5e mei 1944 kwam ook bij hem met groot kabaal de S.D. met zijn handlangers en werd hij, terwijl hij bezig was met zijn werkzaamheden op de boerderij, gearresteerd en in de overvalwagen weggevoerd, nadat hij op waardige wijze afscheid genomen had van zijn ouders en jongere broer.Willem werd op transport gesteld naar Arnhem en vervolgens naar kamp Vught, vanwaar hij in de nacht van 5 op 6 juni 1944 met vele anderen vervoerd is naar de duinen bij Overveen en aldaar is gefusilleerd. Hij rust thans op de Eerebegraafplaats met Henk Kruizinga en Teun Wortman en vele anderen, als slacht offer van de Nazi-terreur.Voor de nabestaanden was deze gang van zaken een zware slag en groot was het medeleven met de familie Rohaan. De zekerheid, dat hij thans juicht voor de troon van God, gaf troost in deze diepe smart. Gods wegen zijn hoger dan onze wegen. Moge zijn offer niet tevergeefs gevallen zijn. Zijn vrienden gedenken hem dankbaar. Sluiten