De stoffeerder Chris van Roon werd op 21 november 1944 opgepakt bij de grote razzia in de Hobbemastraat te Den Haag. Dat gebeurde in het kader van de Arbeitseinsatz. De Duitsers maakten in toenemende mate gebruik van dwangarbeiders uit de door hen bezette landen, omdat steeds meer Duitse arbeiders voor militaire dienst werden opgeroepen. Op die novemberdag zag zoon Cees zijn vader voor het laatst. Staande voor een raam wuifde hij hem uit. Zijn vrouw Dirkje Hendrika van Roon-van den Berg bleef achter met drie kleine kinderen, terwijl ze in verwachting was van de vierde. Dit kind, een meisje genaamd Christina, werd geboren in de hongerwinter van 1944/1945 en maakte daardoor een slechte start. Ongeveer een maand na de geboorte overleed zij.De razzia in Den Haag werd uitgevoerd door leden van de zogenaamde Grüne Polizei. Ze maakten jacht op alle mannen tussen de zeventien en vijftig jaar. De gearresteerden werden overgebracht naar een verzamelpunt. Dat kon een café, een school, een kerk of een ander groot gebouw zijn. In veel straten, die veelal hermetisch waren afgesloten, stonden machinegeweren opgesteld en reden geluidswagens rond. Via de luidsprekers werden de mannen gelast zich 'vrijwillig' te melden. Wie het waagde te ontsnappen of weerstand te bieden tegen zijn aanhouding liep de kans te worden doodgeschoten, zoals de bezetter in een aanplakbiljet aan de bevolking had laten weten.Chris van Roon en twee van zijn broers, die ook in de Hobbemastraat woonden en opgepakt waren, kwamen terecht in het dwangarbeiderskamp Rees. Zoals alle andere dwangarbeiderskampen was ook Rees een verschrikkelijk oord. Huisvesting, voedsel en voorzieningen waren ronduit slecht. Daardoor, en door de dikwijls uitgedeelde straffen werd de toestand voor velen ondraaglijk. Sommigen stierven ten gevolge van de mensonwaardige behandeling, anderen door de slechte hygiënische omstandigheden. Ook Chris van Roon, zoon van Cornelis van Roon en Hendrika Margaretha van Wijk, werd hiervan het slachtoffer. Bij de zware arbeid in Rees liep hij een verwonding op die niet direct behandeld mocht worden. Hierdoor ontstond een infectie. Toen hij uiteindelijk in het ziekenhuis werd opgenomen, bleek het helaas te laat. Hij overleed twee dagen na Kerstmis 1944 aan de gevolgen van een verwaarloosde infectie. Het overlijden werd een dag later ingeschreven in de registers van het Standesamt van Rees. Zijn stoffelijk overschot werd ter aarde besteld op de rooms-katholieke begraafplaats in Rees.Zijn beide broers overleefden de oorlog en de verschrikkingen in Rees. Met groot respect denkt Cees van Roon terug aan zijn in 1990 op 86-jarige leeftijd overleden moeder. Ondanks de tegenslagen die zij in haar leven had, slaagde zij erin haar drie kinderen een gelukkige jeugd te bezorgen. Op verzoek van de weduwe Van Roon is Chris in 1951 overgebracht naar Nederland. Hij werd herbegraven op de rooms-katholieke begraafplaats St. Barbara in Den Haag. Sluiten