Deze man was de broer van mijn opa, Toon Savelkouls. Mijn vader heeft er toen ik een jaar of 18 was er ooit iets over gezegd en het heeft me nooit losgelaten, en ik ben gaan zoeken naar het verhaal achter deze man, en vond uiteindelijk de bron.

Het blijkt een zeer tragisch verhaal in de familie te zijn geweest. Waltherus Savelkouls was ten tijde van de Duitse inval pas getrouwd en zijn vrouw was hoogzwanger. Er was door het familiebedrijf net een huis voor ze gebouwd aan de Spoorstraat 6 te Waspik. Kort na de bezetting kwam er een groep Duitse soldaten met de fiets Waspik binnen lopen. De soldaten hadden doodskoppen op hun helmen en hadden overduidelijk flink gevochten aan het front, gezichten en kleding waren vuil. In Waspik waren ook enkele Nederlandse militairen die een blauwe overralls die zover ik weet de opdracht hadden om bij aankomst van Duitse troepen de petroleum voorraad t bij vervuilen die bij het station lag zodat deze onbruikbaar werd voor de bezetter.

Toen de Duitsers het dorp in kwamen stond iedereen van het dorp langs de Spoorstraat waar ze door kwamen te kijken, zo ook nminstends een van ook de Nederlandse militairen. Een van de Duitsers zag de overral en herkende deze klaarblijkelijk want er werden bevelen geroepen en de fietsen gingen tegen de grond.

De Nederlandse soldaat werd onder schot gehouden en er werd agressief tegen hem geschreeuwd. Waltherus bedacht zich geen moment, hij stond bekend als impulsief en heetgebakerd, en sprong er tussen en probeerde het geweer van de Duitse soldaat te pakken en er ontstond een worsteling waarbij de Duitse soldaat ook naar de keel zou zijn gegrepen. Andere Duitsers schoten hem onmiddellijk dood en doorzeefden hem nog met kogels. Ze kwamen vervolgens achter zijn broer Wim nieaan verderdue er bij stond. Hij rende zigzag tussen de huizen door en verstopte zich in een regenton en wist zo te ontkomen. De vrouw van Waltherus zag dit alles gebeuren en was dusdanig getraumatiseerd dat ze niet meer in het huis kon wonen en ging na de oorlogsjaren in Limburg wonen. Mijn opa Toon is daar vervolgens gaan wonen en mij vader is ook hier geboren. De broer van mijn vader woont nu in het huis. Ik wil dit verhaal doorvertellen omdat het anders met mij zal sterven.