Johanna Schatz-Kapp was een Joodse vrouw die tijdens de oorlog ondergedoken zat. Kennelijk is haar verblijf verraden omdat zij sinds 6 september 1944 in de gevangenis in Utrecht zat.

Op 6 februari 1945 werd zij, en andere Joodse gevangenen, met een vrachtwagen overgebracht naar kamp Westerbork. Geallieerde vliegtuigen vielen het transport aan in de veronderstelling te maken te hebben met een militair voertuig. Bij en ten gevolge van deze aanval zijn verschillende doden gevallen.

Mevrouw Schatz-Kapp kon, weliswaar gewond, ontsnappen. Zij kwam in Raalte terecht, waar zij werd opgenomen in het ziekenhuis. Via het verzet kwam zij in contact met haar man Martijn Schatz die spoorslags afreisde naar Raalte. Daar doken zij samen onder.

Helaas werd mevrouw Schatz ziek en overleed tijdens de onderduik op 29 maart 1945. Haar man was daarbij. Tijdens de oorlog werd zij clandestien begraven op de gemeentelijke begraafplaats te Raalte. Dat gebeurde onder de schuilnaam Johanna Bledgen-de Jong. Daar ligt zij nog steeds. Sinds 2017 echter onder haar echte naam.

Na de oorlog is haar man hertrouwd en naar Israel vertrokken. In 1953 is de overlijdensakte met de informatie over Johanna Bledgen-de Jong gecorrigeerd.

Officieel was Johanna Schatz-Kapp nog steeds vermist. Tijdens een periodieke inspectie van de oorlogsgraven in Raalte in 2018 werd daar haar graf aangetroffen.