Hermannes Schuurman geboren in Bergentheim als zoon van landbouwer Jan Schuurman en Gesina Bolks. Mans heeft een oudere broer Gerrit (1911) en zus Hermina Janna (1912). Voordat hij vier jaar oud is, overlijdt zijn moeder op 33-jarige leeftijd in 1918. Broer Gerrit wordt slechts dertien jaar oud en zus Hermina Janna zeventien. Zijn vader hertrouwt. Mans woont in Bergentheim.

In de oorlog is Mans Schuurman – net als Albert Bols , die samen met hem gefusilleerd wordt later – controleur bij de plaatselijke bureauhouder van de Landbouw Crisis Organisatie. Hij is lid van de Raad van Verzet en de Binnenlandse Strijdkrachten, groep Bergentheim (Salland). Schuurman en Bols werken nauw samen. Mans biedt hulp aan onderduikers (hij verzorgt bonkaarten en regelt duikadressen), zit bij de Trouw-groep van Derk te Rietstap, vervoert wapens en doet mee aan droppings bij het Stegerveld. Samen met Bols probeert hij op 11 januari 1945 in de pastorie van dominee Dijkhuis verdachte papieren op te ruimen, maar ze worden betrapt. Beiden weten te ontvluchten, maar moeten hun fiets met adresplaatje achterlaten. Hierdoor weet de bezetter hen te vinden. Schuurman wordt later die dag in het huis van zijn vader opgepakt en net als Bols vastgezet in Kamp Erika. Het zware verhoor van de mannen zal de volgende dag leiden tot het oppakken van een reeks andere verzetsstrijders uit de omgeving van Hardenberg. De hele groep belandt via Kamp Erika in de gevangenis in Almelo en op 21 februari in gevangenis de Kruisberg in Doetinchem.

De avond voor zijn overplaatsing naar de Kruisberg schrijft Mans Schuurman een brief aan zijn huisgenoten en verloofde Fenna Dorman, waaruit deze citaten komen:

“Geliefde huisgenoten en Fenna…Vanmorgen kregen wij in een keer bericht, dat wij morgen vroeg om 5 uur op transport worden gesteld… Waar het naartoe gaat weten wij niet. Of het Duitsland is of een andere gevangenis ik weet het niet. Het geeft wel een beetje een onrustig gevoel, zoon reis met onbekende bestemming maar ik heb een goed vertrouwen dat ook God in dezen weg mij leiden wil… Hoe lang het duren zal voor we elkaar terug mogen zien, moeten jullie en ik geduldig afwachten… Ik heb het ten minste in mij gevoeld en ondervonden dat ik nooit alleen ben. Dat geeft je onder alle omstandigheden toch een veilig en rustig gevoel… Ik hoop dat ik spoedig in gezondheid terug mag keeren, en allen in goeden welstand aan mag treffen. Ik moet eindigen, ze staan op dezen brief te wachten, vergeet mij niet vooral niet in uw gebed allen de hartelijke groeten. Tot weerziens, Mans.”

Op 2 maart 1945 worden Mans Schuurman, zijn verzetskameraden uit Bergentheim en tientallen andere verzetsmannen uit heel Nederland gefusilleerd aan het Rademakersbroek bij Varsseveld in de Achterhoek. De dood van deze 46 manenn is een represaille voor het ombrengen van vier Duitse militairen door verzetsgroep De Bark, die in de laatste oorlogswinter z'n hoofdkwartier heeft in een boerderij in buurtschap De Heurne vlakbij Dinxperlo.

Meer lezen? https://de46vanhetrademakersbroek.nl/