In de zomer van 1942 besloot een aantal joodse families uit Winterswijk onder te duiken in het natuurreservaat het Korenburgerveen. Met de hulp van boeren werden er barakken in het veen neergezet, buurtbewoners zorgden voor water en voedsel. Zo vonden in totaal 23 mensen een toevlucht in het veen, waarvan vijf kinderen.Op 27 november 1942 ontdekte de opzichter van het veen, samen met twee van zijn superieuren van Natuurmonumenten, de schuilplaats. Later die dag kwam de Winterswijkse politie en marechaussee in actie. De groep werd ‘s nacht vastgehouden in het Feestgebouw om de volgende dag door de SD te worden afgevoerd naar Westerbork. Bij de actie wisten enkelen te ontsnappen, slechts drie mensen overleefden de oorlog. De rest kwam om in concentratiekampen, het jongste slachtoffer was negen maanden oud. De enige uitzondering was Philip Schwarz, hij werd in Kosel uit de trein gehaald om te gaan werken. Van hem is een brief bewaard gebleven die hij schreef vanuit het kamp. Philip wist niet wat het lot van zijn vrouw en kinderen was. Ook Philip overleefde het kamp niet. Het trieste aan dit verhaal is dat deze groep door Nederlanders werd opgepakt. Sluiten