In 't donker uur met stil gebaar, Bewust van 't dreigende gevaar, Gedreven door den vasten wil Hun plicht te doen, zoo God het wil. Zoo trokken z' op en vochten, Het leger der Gezochten.

Door d' overmacht terneer geveld, Ontrecht, beroofd, bedreigd, gekweld, Gedood, onteerd, tot, asch verbrand, Zoo leefden wij in Nederland. Toen trokken z' op en vochten, Het leger der Gezochten.

Hun leger groeide tot een macht, Want 't onrecht wekte op tot kracht, Tot offerdaad en offermoed, Tot offeren van goed en bloed. Zoo trokken z' op en vochten, Het leger der Gezochten.

Hun leger telde rang noch stand, 't verschil viel weg, slechts eene band Verbond hen allen groot en klein, Zij wilden dienen, redders zijn. Zoo trokken z' op en vochten, Het leger der Gezochten.

En velen vielen om hen heen... Hun rijen sloten weer in één. En steeds opnieuw en onversaagd, Werd aan des vijands macht geknaagd. Zoo trokken z' op en vochten, Het leger der Gezochten.

Al duurd' de strijd nòg maanden lang, Al werd het rondom nòg zoo bang, Al zagen zij geen uitkomst meer, Tóch waagden zij hun leven weer. Zoo trokken z' op en vochten, Het leger der Gezochten.

Eéns zullen zij den vijand slaan, Eéns breekt het uur der zege aan, Eéns heeft hun voorste-linie-strijd Hun land van vijanden bevrijd. Dan jub'len zij, die vochten, Het leger der Gezochten.

Het leger der gezochten, door Anton Schweigmann van het Departement van onderwijs. (onder het pseudoniem Toontje Berger. Hij was lid van de kath. l.o.-groep Bilthoven). Dit gedicht is later opgenomen in ‘Frontsector’ (De oplaag van 30.000 ex. werd verspreid door ‘Vosje’, van Trouw. Onder dit pseudoniem verborg zich H. Veldhuis).