Jan Segers; geboren te Arnhem 21-02-1921 overleden op 11-08 -1945. Jan kwam uit een gezin met 8 kinderen, zijn ouders hadden een pension in Nijmegen. Voor zover we weten had hij een zacht karakter. Hij was een lieve jongen. In de oorlog zat hij bij de luchtbescherming van de stad Nijmegen en heeft na het bombardement van Nijmegen geholpen om levende en dode mensen onder het puin vandaan te halen. Jan kon goed leren en blonk uit in wiskunde. Na het behalen van het hbs diploma is hij naar de zeevaartschool gegaan die zover wij weten in 1942 van Vlissingen naar Nijmegen (gezellenvereniging) was verhuisd. Na het behalen van zijn diploma wilde hij gaan varen, en op 15 april 1945 is hij vertrokken naar Londen en op 13 mei 1945 reisde hij door naar Schotland. In mei 1945 vertrok hij met de s.s. Bantam van de Rotterdamse lloyd voor zijn eerste reis van 6 maanden. Er was contact met thuis via brieven maar deze waren wel 25 dagen onder weg. In de brief van 24-07-45…de laatste brief die zijn ouders ontvingen, schreef hij ondermeer ; enigszins eentonig is het leven wel wanneer je de Pacific oversteekt en niks anders ziet dan water…. De s.s. Bantam lag aangemeerd op de Filippijnen , toen de japanners zagen dat de strijd verloren was. Op 10 augustus,toen de boot voor anker lag is Jan met enkele collega´s aan land gebracht om op de marinebasis een filmvoorstelling bij te wonen. De orders waren dat de manschappen zich om 22.00 uur weer naar de landingspier zouden begeven. Op het eind van de voorstelling werd het beeld weggedraaid en verscheen in grote letters WAR IS OVER op het doek. Ze zijn toen vermoedelijk allemaal op stap gegaan. Vast staat is dat Jan en enkele andere collega’s niet op tijd terug waren om de laatste scheepsmoterboot te nemen. Wachtend opeen volgende gelegenheid is Jan met 2 kameraden, vermoeid door de hitte van de dag, op de pier in slaap gevallen. Rond middernacht is een Amerikaanse “duck” uit het water gekomen en over Jan heen gereden. Hij is toen zwaar gewond naar een US army hospital gebracht en de volgende dag overleden. Op 4 september stuurde het ministerie van scheepvaart een telegram aan de burgermeester van Nijmegen met de volgende inhoud ; PLEASE INFORM RELATIVES JTJM SEGERS ANNASTRAAT 111 NIJMEGEN ACCIDENTALLY KILLED LEYTE PHILIPPINES 11TH AUGUST. De pater van de Canisiuskerk kwam bij hun thuis om dit afschuwelijke nieuws te vertellen. Jan was op zondag 12 augustus 1945 begraven op het gewijde deel van de begraafplaats van het Amerikaanse leger in Polo op het eiland Leyte op de Filipijnen waar 80.000 militairen een laatste rustplaats hadden gevonden. De familie kreeg de toezegging dat het lichaam ter zijner tijd naar Nederland zou worden overgebracht. Een jaar lang heeft zijn vader om de persoonlijke bezittingen van Jan gevraagd. Op 2 augustus 46 liet de “vereniging zee risico”weten dat de goederen van Jan enkele dagen eerder naar hun toe waren gestuurd. Waarschijnlijk heeft men hun de gruwelijke aanblik willen besparen,de kleren waren erg bebloed. De vader van Jan heeft tot aan zijn dood in mei 1948 in diverse brieven tevergeefs gevraagd wanneer de stoffelijke resten van Jan zoals beloofd naar Nederland zouden komen. De vraag bleef altijd onbeantwoord. De moeder van Jan overleed in 1961 , vele jaren daarna kreeg Riet de zus van Jan die in het ouderlijk huis woonde een brief uit Den Haag. Met excuses liet men weten dat de brieven uit Amerika die aan vader gericht waren na 20 jaar tussen 2 bureaus gevonden zijn. De stoffelijke resten van Jan bleken al voor de onafhankelijkheid van Indonesië in Batavia , nu Djarkarta dat toen nog Nederlands grondgebied was, een definitieve laatste rustplaats gekregen te hebben. In de oude zeevaartschool in Vlissingen wordt hij herdacht op de gedenkplaat. Sluiten