Leentje Snatager-van Crevelt werd geboren op 21 oktober 1877 in Veenendaal. Ze trouwde met Louis Snatager en kreeg 4 kinderen. In 1912 werd Flora geboren, in 1913 Bram, in 1916 Bernard en in 1918 een zoontje dat twee jaar later stierf aan de Spaanse Griep. Het gezin woonde in Veenendaal. Leentje en haar echtgenoot hadden een manufacturenzaak. Leentje werd in de volksmond 'Leentje Puus' genoemd. Haar leven bestond uit hard werken, de eindjes aan elkaar knopen en vertrouwen op de kracht van het geloof. Het gezin was zeer vroom en leefde volgens de orthodox-joodse regels.

In 1926 verhuisden ze naar Utrecht. Daar werd de handel in manufacturen voortgezet. In de jaren dertig scheidde het echtpaar van tafel en bed. In 1938 verhuisde Leentje met haar kinderen naar de Oudegracht 240 in Utrecht. In juni 1942 werd haar zoon Bram gevangen genomen en naar Kamp Amersfoort en Auschwitz gebracht, waar hij werd vermoord. In de zomer van 1942 kreeg Leentje een gemeentelijk schrijven dat ze naar een tehuis voor ouden van dagen in Amsterdam zou moeten.

Ze vermoedde dat ze naar een van de bejaardentehuizen van de Joodse Raad zou worden overgebracht. Ze was nerveus en verdrietig. Ze werd opgehaald met een bus, de buren kwamen kijken. Bij het instappen zei ze: 'Mensen, ik ga niet als misdadigster hoor'. In Amsterdam kwam ze in de Hollandsche Schouwburg. Na 1 of 2 dagen belandde ze in Kamp Westerbork. Op vrijdag 28 augustus 1942 werd ze naar Auschwitz gebracht waar ze op 31 augustus werd vermoord