Rudolf Tappenbeck (1898-1944) is in de periode van de Duitse bezetting directeur van het internationaal hoog aangeschreven Grand-Hotel Huis ter Duin. Samen met zijn jongere broer Wolfgang probeert hij het hotel zo goed en zo kwaad mogelijk draaiende te houden in deze onzekere periode..De familie Tappenbeck is van Duitse origine en een deel van de familie is tijdens de bezetting ook Duits gezind. Het hotel wordt gaandeweg de bezetting dan ook meer en meer door hooggeplaatste Duitse militairen bezocht. Rudolf staat aan de andere kant en steunt, met het hotel als ideale dekmantel, het lokale verzet. De dekmantel is echter niet waterdicht, en zijn activiteiten worden verraden. Op 20 mei 1944 wordt Rudolf gearresteerd en vastgezet in Scheveningen. Door de warme contacten met de Duitsers, en het betalen van steekpenningen, krijgt Wolfgang het voor elkaar om zijn broer van eten, kleding en brieven van zijn vrouw te voorzien. Rudolf wordt overgebracht naar kamp Vught en een poging om hem met een fenomenaal hoog losgeldbedrag (50.000 gulden) vrij te krijgen mislukt. Wanneer hij voor de keuze wordt gesteld om te werken voor de bezetter of te sterven kiest hij voor het laatste. Hij komt via Sachsenhausen in Neuengamme terecht, waar hij op 21 december 1944 wordt geëxecuteerd of door de geleden ontberingen om het leven is gekomen. Sluiten