In december 1940 kreeg Van Tarel, gehuwd met Gesina Maria Henriques De Castro (telg uit een Sefardisch Joodse familie), thuis in Bilthoven bezoek van de commandant van de Orde Dienst (OD) in de provincie Utrecht. De overste verklaarde zich bereid mee te werken aan de OD en werd districtshoofd voor Zeist en Bilthoven. Bij een actie in maart 1941 van de Sicherheitsdienst in Den Haag tegen illegale bladen werden ook aanwijzingen gevonden over het bestaan van de OD. Arrestaties volgden. Ruim 130 Nederlanders, burgers en militairen, werden opgepakt. Op 30 september 1941 werd ook Van Tarel gearresteerd. Hij werd opgesloten in het "Oranjehotel" in Scheveningen. Verzwakt door de vele zware verhoren kwam hij op 8 januari 1942 in het kamp Amersfoort terecht. Van Tarel leed aan bronchitis en kreeg door de lange appèls in de gure winterse buitenlucht longontsteking. Op 1 februari '42 (volgens de In memoriamlijst van Kamp Amersfoort op 6 febr.) overleed hij aan longontsteking en hartverlamming. Sluiten