Op 10 mei 1940 sneuvelde reserve eerste luitenant vlieger Antonie Hubertus Bodaan tijdens een luchtgevecht. Tot vier maal toe startte hij zijn Fokker D-XXI vanaf Schiphol; tijdens deze gevechtsvluchten schoot hij verschillende vijandelijke toestellen neer. De laatste vlucht werd Bodaan fataal. Een Duitse kogel drong via zijn helm zijn achterhoofd binnen, waarna de Fokker DXXI-nr. 238 zich in de grond boorde. Op 26 mei kreeg de familie het bericht dat zijn stoffelijk overschot en de resten van zijn machine waren aangetroffen bij Rhoon, ten zuidwesten van Rotterdam.

Op 30 mei 1940 werd Bodaan, samen met een gesneuvelde marinier en een gevallen infanterist, onder druk van de bezetter - als propagandamiddel ter verbroedering van het Nederlandse volk en de Duitse bezetter - ter aarde besteld op de Algemene Begraafplaats Crooswijk in Rotterdam. Op maandag 3 juni 1940 werd Antonie Hubertus Bodaan herbegraven in het familiegraf op de begraafplaats ‘Eik en Duinen’ te Den Haag. Sinds 16 februari 1996 ligt hij begraven op het Militair Ereveld Grebbeberg (rij 13, grafnummer 56) in Rhenen.

Kolonel Scharroo legt een krans bij de graven van de gesneuvelde militairen op de begraafplaats Crooswijk in Rotterdam op 30 mei 1940. Foto Beeldbank NIMH

Antonie Hubertus Bodaan (Ton) was de jongste van de twee broers Bodaan. Hij werd geboren in Padang Boelan in het Batakland van Oost-Sumatra, waar Laurens Bodaan senior zendingspredikant was. Vijf jaar later werd Bodaan sr. benoemd als ambtenaar voor de opvoeding van de rijpere jeugd in Rotterdam. Zoon Toontje, zoals hij onder intimi en maten van de jachtvliegerij bekend was, werd kort na zijn twintigste verjaardag vrijwilliger in de rang van aspirant reserve officier vlieger. In datzelfde jaar (1934) werd hij als gewoon dienstplichtige ingelijfd. Op 16 augustus 1935 behaalde Antonie Hubertus Bodaan zijn militair brevet en werd hij van sergeant bevorderd tot tweede luitenant. Hij studeerde, in de perioden van groot verlof, werktuigbouwkunde aan de Technische Hogeschool te Delft. Bodaan was bijna ingenieur toen een Duits schot een einde aan zijn leven maakte.

In 1936 redde Ton Bodaan zijn leven door vanuit een neerstortende D-XXI met een gebroken rechterarm zijn parachute open te trekken. Door de Irving Air Chute Club werd hem het insigne van de Caterpillar Club geschonken, omdat hij met een Irving-parachute zijn eigen leven had gered. Hiermee werd Ton Bodaan lid van de vermaarde Caterpillar Club. Na Tons dood werd de kleine gouden rups verwerkt op een broche, die vandaag de dag nog wordt gedragen door een van de dochters van Tons broer, Laurens Antonie Bodaan.

De gouden rups verwerkt tot broche

In Hardegarijp is een Bodaanstraat, vernoemd naar luitenant Bodaan. In de officiersmess van de Leeuwarder Vliegbasis hangt, naast een foto van de vijfentwintigjarige Antonie Bodaan, zijn sabel. Postuum werd Antonie Hubertus Bodaan bij Koninklijk Besluit van 9 mei 1946 nr. 6 ingeschreven in het register van Ridders der 4e klasse der Militaire Willems-Orde.