Piet van Veen, geboren d.d. 7-2-1919 in Delft , zoon van Piet van Veen en Adriana van Leeuwen. Broer van Nol, Cato, Tonia, Cor en Mien van Veen.Over Piet van Veen zijn 2 bijzondere verhalen te vertellen:Het eerste verhaal betreft de verkering van Piet. In 1940 had hij verkering met een meisje uit Gilze-Rijen. Piet werkte toen tijdelijk als knecht bij een slager in Delft tot zijn diensttijd. Hij wordt echter vermist bij een vluchtpoging met het s.s. Pavon tijdens de Tweede Wereldoorlog toen de boot nabij Calais door de Duitsers beschoten werd op 20 mei 1940.Na de oorlog is de familie nog op zoek geweest naar dit meisje maar er is geen contact meer geweest. In 1942 kwam broer Nol, als broeder Felix, in een klooster te Nijmegen. Daar ging hij eens per jaar langs bij de plaatselijke middenstand voor het vragen van ondersteuning van het klooster d.m.v. levensmiddelen. Zo kwam hij ook een keer bij de plaatselijke slager terecht.De slager had het druk en broeder Felix mocht in de huiskamer even op hem wachten. Daar zag hij tot zijn grote verbazing een fotootje staan van zijn gesneuvelde broer Piet. Klaarblijkelijk was de slager getrouwd met het meisje van Piet van weleer.Broeder Felix heeft dit verhaal lang bewaard in zijn hart (om de vrouw en de slager hun privacy te gunnen) en pas later (enkele jaren vóór zijn overlijden in 1966) verteld aan neef Jan van Velzen met het verzoek dit stil te houden voor de zussen die toen nog leefden.Het tweede verhaal betrof zijn zuster Cato. Zij zag op 20 mei 1940 (wat later de sterfdag van Piet bleek te zijn), tijdens een praatje met haar (en zijn) moeder Adriana over de plantjes in de serre ineens een beeld voor zich opdoemen van haar broer die gedag zwaaide en met zijn hoofd nee schudde. Moeder was een nuchtere vrouw en wilde daar niets van weten. Later kwam een militair uit Vlaardingen (via info van de kerk aan het adres gekomen) het overlijdensbericht brengen van haar zoon Piet. Sluiten