Pieter Cornelis Marinus van de Velde

De internist dokter Pieter Cornelis Marinus van de Velde is geneesheer-directeur van ziekenhuis Bethesda aan de Schutstraat in Hoogeveen. Samen met directrice Martha Posthuma heeft hij een goede medische samenwerking, maar ook wat betreft verzet tegen de Duitsers en hulp aan vervolgden. Hun vrijheid, hun leven en het ziekenhuis zetten zij in om onderduikers te helpen. Ze zijn vindingrijk, zowel in het tijdelijk huisvesten van onderduikers als in het verplegen van zieke ondergedokenen. In 1931 krijgt hij de onderscheiding "Ridder in de Orde van Oranje Nassau" te dragen met zwaarden op grond van zijn eminente en menselijke kwaliteiten. Voor de oorlog wordt hij benoemd tot internist en in 1943 tot directeur van het ziekenhuis Bethesda. Hij heeft een intens persoonlijk contact met zijn patiënten en staat open voor hun geestelijke noden. Hij saboteert zoveel als mogelijk de maatregelen van de Duitsers en steunt het verzet wwar hij kan. Als belijdend lidmaat van de Gereformeerde Kerk is hij principieel tegenstander van het nationaalsocialisme. In zijn woning Pesserstraat 1 en in het ziekenhuis verbergt hij illegale werkers, geallieerde piloten en vervolgde joden. Op 28 februari 1945 wordt Martha Posthuma vanuit het zekenhuis meegenomen door mannen van de SD. Later op de dag wordt van de Velde vanuit zijn woning overgebracht naar een door de Duitsers gevorderde villa aan de overkant van de Pesserstraat. Een plan van de knokploeg Rieks onder leiding van Hendrikus Zomer om van de Velde met geweld te bevrijden komt niet tot uitvoering omdat hij de volgende dag wordt overgebracht naar het Huis van Bewaring in Assen. De gevangenis in Assen zit vol met politieke gevangen en in de late avond van woensdag 7 maart 1945 worden met veel geschreeuw 29 gevangenen uit hun cellen gehaald. Ze worden overgebracht naar de Woeste Hoeve langs de weg tussen Apeldoorn en Arnhem. Dat is de plek waar de nacht tevoren een mislukte aanslag is gepleegd op Hanns Albin Rauter, de hoogste Duitse politiegeneraal in Nederland. Ook uit andere gevangenissen zijn gevangenen opgehaald, totaal 117 mannen worden in groepen van twintig naar een executieplaats gebracht en worden doodgeschoten als represaillemaatregel op de mislukte aanslag op Hanns Albin Rauter. Behalve van der Velde worden ook doodgeschoten Jan Dekker (23), Pleunis Dubbeldam (30), Harmannus Schipper (35) uit Hoogeveen, Jan Wierenga (36) uit Ruinen, Jan Vroom (25) uit Drijber en Otto Zomer (46) uit Hollandseveld. Sluiten