Uit het boek “De Haantjes in vogelvlucht – Het veluwebatajon 1-8 R.I. in Indië, 1945-1948” van Gerben Visser. … Voorlopig hebben de troepen (in Padang) de handen vol aan het veiligstellen van de verschillende verbindingswegen, die tussen de drie kampen onderling, en naar Emmahaven en vliegveld Tabing liggen. De ‘Republikeinen’ beschouwen de kampen en de militaire posten als Nederlands gecontroleerd gebied, en de rest als republikeins terrein. Ze hándelen daar dan ook naar. De fanatieke Minangkabauers leggen overal mijnen in de weg, hangen bommen in de bomen en gooien plenty handgranaten… Dan volgt op 2 december een zware, zwarte dag voor de brigade. Bijna op dezelfde tijd loopt op de weg naar Emmahaven, en op de weg naar het vliegveld Tabing, een konvooi op een vliegtuigbom, ingegraven in de rijweg. Dertien jongens van de U-brigade moeten hierbij het leven laten, waaronder vijf Hanen: Daanen, Eikhoudt, Gunnink, Kooiman en Van der Velden. Een rouwdeken van rouw en verbittering ligt over alle onderdelen, Op menig bivak hangt de Nederlandse vlag halfstok. Sluiten