geschreven in 2015 door Theo Vellenga.

Volgend jaar is het alweer 70 jaar geleden dat we zijn bevrijd en voor sommigen is dit heel gewoon. Maar het is oh zo bijzonder om in vrijheid te leven.

Dit verhaal gaat over mijn familie en hoe ik zonder het te weten op 70 jarige leeftijd ineens terecht kom in de Tweede Wereldoorlog.

Nooit is er thuis gesproken over wat er is gebeurd of hoe mijn ouders de Tweede Wereldoorlog hebben doorstaan en ook naaste familie; niets weet ik ervan.

Maar op een dag reisden wij per camper van Nederland naar Spanje en zien een bord langs de weg met de aanduiding 'gedenkteken Eerste Wereldoorlog' en besluiten hier te kijken, maar missen de afslag waardoor we in het dorp Rothau aan twee mannen de weg vragen. Het blijkt dat we te ver doorgereden zijn. Maar als we de weg volgen komen we bij een gedenkteken van de Tweede Wereldoorlog...

We komen aan op de parkeerplaats van het kamp NN Natzweiler-Struthof en bezoeken het informatiecentrum.

Na hier te hebben rond gelopen en veel verschrikkingen te hebben gezien besluiten we het kamp te bezoeken.

We lopen stil en diep onder de indruk door het kamp, hebben wel de barak gezien die als museum dienst doet, maar denken dat deze is gesloten. Op de terugweg zien we mensen uit de barak komen en gaan naar binnen.

Ik loop wat rond en zie een paar mensen bij een glazen vitrine staan, die een lijst met namen bevat. Ook ik loop hier naartoe en bekijk de namen die hier vermeld staan.

Dan stokt mijn adem in mijn keel, want ik kom de naam Vellenga tegen zonder verdere vermelding, wel met een gevangenisnummer. Dit noteer ik en wij gaan nogmaals langs bij het Informatiecentrum met de vraag 'wie is deze Vellenga?'.

De dame achter de balie roept er iemand bij en die komt 15 minuten later terug met een map met gegevens.

Het blijkt te gaan om Jacob Vellenga geboren op 20 mei 1909 te Rotterdam. Een volle neef van mijn vader.

Bij thuiskomst ga ik aan de slag en ben ontroerd door de gegevens die ik allemaal vind.

Jacob Vellenga gehuwd met Anselma Dorsman die geboren is op 4 oktober 1893 staat vermeld in de Erelijst der gevallenen dat zich in de hal van de Tweede Kamer bevindt.

Jacob wordt op 1 augustus 1942 opgepakt te Rotterdam en komt in het Oranjehotel in Scheveningen terecht. Vervolgens komt hij terecht in Haaren (NB) tot 26 oktober 1943. Komt dan in Natzweiler terecht onder haftlings nr 5616 en op 5 of 6 september 1944 overgeplaatst naar Dauchau haftlings nr 101881. Op 27 september tot 1 Oktober overgeplaatst naar Flossenburg/Groditz. Op 11 November 1944 kamp Flossenburg komando Zschachwitz. Op 4 december 1944 Mittelbau haftings nr 101972.

Op 9 december 1944 om 18.00 uur overleden te Sangerhausen.

In September 2014 bezoeken we de zeer indrukwekkende herdenking van de vrienden van Natzweiler, waar ik namens de vrienden van Natzweiler een krans mag leggen.

Ook in 2016 bezoeken we in September de herdenking indrukwekkend en een warm gevoel van saamhorigheid is wat we als warme herinnering mee naar huis nemen.

Mijn zoektocht is nog niet klaar want ik kan Anselma Dorsman maar niet achterhalen, wel haar geboortedatum, maar dan loopt het dood, jammer maar wie weet.