Kobus Veltmeijer werkte als loopjongen/arbeider bij Staatsbosbeheer. Tijdens de bezetting saboteerde hij dorsmachines die werden gebruikt om graan aan Duitsland te leveren. Hij had meerdere onderduikadressen in de omgeving van Hoogeveen. Een ervan was die van de familie Geert Stukje. Op de boerderij hielp hij vaak Jan Dekker, een andere onderduiker, bij zijn experimenten met springstoffen. Ook verzamelden de twee in de omgeving niet ontplofte projectielen. Op 28 november 1944 sloeg een deel van het dak van de boerderij weg, toen de kinderen van Stukje met projectielen knoeiden. Dat liep goed af. Politiemensen verhulden de ware toedracht, maar de onderduikers vonden het toch te gevaarlijk en vertrokken.Veltmeijer verdween naar Zweeloo. In januari 1945 werd hij gearresteerd en overgebracht naar het landwachterskwartier in Coevorden, waar hij ernstig was mishandeld. Zijn eveneens opgepakte vader, die later weer is vrijgelaten, was hiervan getuige. Veltmeijer werd vervolgens naar het huis van bewaring in Assen vervoerd. Samen met onder andere Dekker is hij in de buurtschap Woeste Hoeve doodgeschoten als wraak op de aanslag op Hanns Albin Rauter in de nacht van 6 op 7 januari 1945. Hun namen zijn in de glazen gedenkplaat van het oorlogsmonument Woeste Hoeve gegraveerd.Oorspronkelijk is Veltmeijer begraven in een massagraf op Begraafplaats Heidehof in Ugchelen (Apeldoorn). Hij is eerst herbegraven aan het Woeste Havenlaantje op dezelfde begraafplaats en op 2 november 1982 met negen andere Woeste Hoeveslachtoffers op Nationaal Ereveld Loenen. Sluiten