Paul werd geboren in Alphen aan de Rijn. Daar trouwde hij met Jacoba (Cootje) de Leeuw die ook uit Alphen kwam. Het jonge echtpaar vestigde zich in 1939 in Boxmeer. Paul werkte daar als bouwkundig opzichter bij de aanleg van de vele kazematten langs de Maas en de Peel- en Raamstelling. Tijdens de mobilisatie die hij hoofdzakelijk in Noordwijk doorbracht verhuisde het gezin naar Leiden en Noordwijk. Vervolgens ging men weer in Boxmeer wonen en aan het werk. Bij de komst van de Duitsers moest hij alle bouwtekeningen verbranden maar de Duitsers wisten allang waar alles lag. Zij kregen 2 dochters en hadden een aangenomen zoon van een omgekomen dienstmaat. Hij werd nu ambtenaar van het afwikkelingsbureau voor geleden oorlogsschade waardoor hij gedwongen tewerkstelling in Duitsland kon ontlopen. Hij nam deel aan het verzet, van wat hij daar deed is niet veel bekend. Op 23-9-1944 gaat hij die week, voor de tweede keer, met een medestrijder op de motor als duopassagier naar Grave, dat al enkele dagen door de geallieerden is bevrijd. Wat er toen precies is gebeurd is niet duidelijk maar in Oeffelt is hij gearresteerd. In de Zwanentoren in Kleve is er nog zichtcontact geweest met een Beugense politieagent en dat is het laatste wat er van bekend is van Paul Verkade. Zijn graf is dus onbekend. Op 17 mei 1947 ontvangt de weduwe een brief dat het Zijne Koninklijke Hoogheid Prins Bernard heeft behaagd, het B.S.insigne, vergezeld van een oorkonde, als posthume-hulde toe te kennen aan hem, die , in dienst bij de Binnenlandse Strijdkrachten zijn leven heeft gegeven voor de vrijheid van het Vaderland. In het boek staat op blz. 45 t/m 47 nog iets meer informatie. Sluiten