Henk was, net als ik, ook van 1920: op 29 mei geboren te Batavia. Wanneer zijn ouders gescheiden zijn weet ik niet, maar bij mijn weten hebben we ze nooit ontmoet. Henk werd violist, en naar het schijnt een zeer begaafde. Toen de oorlog in 1940 uitbrak speelde hij in een radio-orkest. Bij een zekere gelegenheid moest het Horst Wessel-lied gespeeld worden. Dat gold zoveel als de nationale hymne van de Nazi's, gecomponeerd ter verheerlijking van de eerste nazi die omkwam bij rellen in Duitsland. Henk weigerde dit te spelen. Hiervoor werd hij veroordeeld tot gevangenschap in kamp Amersfoort. Dit was ook een doorgangskamp voor degenen die veroordeeld waren tot een straf in een concentratiekamp in Duitsland. Daar leerde hij ook enkele priesters kennen die gevangen zaten. Zijn bidprentje trof het eerste licht van Gods genade zijn altijd zoekende ziel. Die priesters hebben hem aan het denken gezet, dat is zeker.Na zijn vrijlating gaat Henk niet terug naar het Hilversumse, maar komt in Eindhoven terecht waar hij onderdak vindt in het R. K. Gezellenhuis aan de Deken van Somerenstraat. Hoe de relatie tot stand gekomen is weet ik niet, maar hij maakte daar kennis met Frans de Beer die kapelaan was in onze parochie.Henk wil katholiek worden en gaat bij kapelaan De Beer in de leer. Als het definitief is dat hij gedoopt wil worden zoekt De kapelaan peetouders voor hem. Die vindt hij in mijn vader en moeder. Op 24 april 1943, daags voor mijn verjaardag, wordt Henk in onze kerk gedoopt en is het een beetje feest thuis. Henk komt regelmatig bij ons over de vloer, er wordt hem wel eens wat toegestopt, blijft al eens eten tot mijn ouders zeggen: kom bij ons wonen, we hebben er de plaats voor en de middelen. Henk wordt, op enkele lesjes na heeft hij geen inkomsten, behandeld zoals ook ik en mijn zusjes behandeld worden, gekleed en van zakcenten voorzien.Moeder geniet van zijn vioolspel, en speelt regelmatig met hem samen. Henk meende zijn katholiek-zijn oprecht en het zoeken hield bij zijn doop niet op. Ik ben diverse malen met hem naar Oosterhout geweest om er een lang weekend bij de Benedictijnen door te brengen.Tot er helaas toch een haar in de boter komt en Henk min of meer met ruzie bij ons weg gaat. Hij vindt onderdak bij de familie Loudon in Stratum. Het contact gaat gelukkig niet verloren, want na verloop van tijd komt Henk weer regelmatig in de Nassaustraat een kijkje nemen.Dan gaat op 17 september 1944 de operatie Market Garden van start en wordt Eindhoven op de 18e bevrijd. De zoeker vindt een nieuwe uitdaging: de Engels taal goed meester zijnde, meldt hij zich als tolk en wordt geaccepteerd. De 21ste komt hij afscheid nemen, want de eenheid waarbij hij is ingelijfd moet zich noordwaarts verplaatsen, langs de corridors richting Nijmegen—Arnhem. Hierna horen we niets meer van Henk.Tot geruime tijd later een goede kennis, Jac. Arts uit de Gagelstraat, evenals vader kerkmeester van de parochie, komt vertellen dat hij in Veghel is geweest en daar een noodgraf heeft aangetroffen van... Henk Visker, gesneuveld op 22 september 1944, de eerste dag van zijn missie.Mijn ouders hebben zijn lichaam doen overbrengen naar het parochiekerkhof aan de Doelenstraat in Eindhoven, waar hij in november 1945 herbegraven is. Het werd niet zijn laatste rustplaats want op verzoek van de Oorlogsgravenstichting, en met toestemming van mijn moeder heeft Henk Dirk Visker, gedoopt als Henricus Leo Maria, zijn eeuwige laatste rustplaats gekregen op het Nationaal Ereveld Loenen op de Veluwe. Sluiten