Leo Boere was de oudste van acht kinderen van Dorus en Leentje Boere van den Heuvel. Vader was stoker/machinist bij de toenmalige olieslagerij van Verloop op de Westerwal" de koekenfabriek" zoals die in de volksmond heette. Het gezin woonde aan de Lange Burchwal in Oudewater. Leo was een vriendelijke, oersterke kerel die altijd voor iedereen klaarstond. Hij werkte als los arbeider aan de kades van de IJssel bij het laden en lossen van vrachtschepen. Zwaar werk, want alles gebeurde nog met mankracht en alle lasten droeg je dus op je rug.

Leo's tochtgenoot Joop van Beek de jongste van de twee, was toen net twintig jaar oud. Joop was op 20 juni 1924 geboren in het gezin van Frans en Coba van Beek van Suylen. Vader was opgeklommen van sjouwerman - zoals hij in het bevolkingsregister staat aangeduid- tot machinist van de toenmalige Wasserij De Jongh' op de Westerwal en ze woonden in de Oude Huygensteeg. Joop was de vijfde van de in totaal zeven kinderen van het gezin. En na zijn lagereschooltijd natuurlijk gelijk aan de slag in allerlei baantjes, zoals alle arbeiderskinderen in die tijd.

Het is niet bekend, wanneer Joop en Leo hun gevaarvolle plan probeerden te realiseren om naar Engeland te gaan en zich daar aan te sluiten bij de Nederlandse strijdkrachten. De datum van transport naar het concentratiekamp Buchenwald doet vermoeden dat zij in april 1943 op reis gegaan zijn. Om de strenge bewaking van de havens en kust te omzeilen, hadden ze het plan opgevat om eerst in Frankrijk te gaan werken, waarschijnlijk voor de Organisation Todt waarmee ze geldige documenten hadden om door Frankrijk te kunnen reizen om daarna via Spanje en Portugal de oversteek te wagen. Een riskante onderneming, die echter veel landgenoten vóór hen al was gelukt. In het zuiden van Frankrijk zijn beide mannen gearresteerd en na verhoor gevangen gezet in de plaatselijke gevangenis. Zoals gebruikelijk zijn ze naar het verzamelkamp Compiègne gebracht in de buurt van Parijs.

Op 27 juni 1943 gaat er een groot treintransport naar het concentratiekamp Buchenwald bij Weimar. Dit treintransport omvatte een paar honderd gevangenen van verschillende nationaliteiten o.a. ruim dertig Nederlanders, ook Leo Boere & Joop van Beek zitten in dit transport. Na een treinreis van twee dagen in goederenwagons komen zij aan in het concentratiekamp Buchenwald. De omstandigheden in het kamp voor nieuw aangekomen gevangenen was bijzonder slecht. Vermoedelijk zijn ze in het “Kleine Lager” gekomen van het kamp. Overvolle barakken die voorheen hadden gediend als paardenstal. Op 9 juli 1943 gaat Leo weer op transport naar het Aussenkommando Peenemünde aan de Oostzee, een sub-kamp van Ravensbrück. Peenemünde is het testgebied en de productie van de V2-raketten, de Buchenwalders moeten op het terrein zwaar grondwerk verrichten. Op 14 oktober 1943 komt Leo weer terug in het Stammlager Buchenwald. De Karteikarte uit het archief van Buchenwald met Leo’s kampnummer 22992 is het tweede exemplaar. De kampen Peenemünde, Dora & Laura hebben onder de Häftlinge een zeer slechte naam. Verder onderzoek moet uitwijzen wanneer Leo & Joop zijn getransporteerd naar het concentratiekamp Dora bij Nordhausen. Joop is verder getransporteerd naar Kommando Harzungen, een sub-kamp in de Harz.

Precies een maand na elkaar zijn zij overleden: Joop op 4 maart 1945 en Leo op 4 april 1945. Wat hun dood zo extra triest maakt, is het feit dat slechts een week na Leo's dood het Amerikaanse leger op 11 april de bevrijding bracht, voor vele was het toen te laat.

Moeder Boere heeft het nooit kunnen geloven. Het koordje dat altijd uit de brievenbus stak, mocht er ook 's nachts niet worden uitgehaald, omdat Leo thuis zou kunnen komen en toch zeker niet voor een gesloten deur zou mogen staan. Dat bleef zo tot in de jaren zestig, tot aan haar dood.

Bron: Nederlandse Oorlogsgravenstichting , stamboom Boere internet

Sluiten