Het gezin Bogen-Hertz vluchtte in november 1938 naar Beek vanuit het Duitse Keulen. Het gezin bestond uit vader Samuel Bogen, koopman, moeder Luise Bogen-Hertz en hun toen zevenjarig dochtertje Ruth. Langer dan een jaar zocht het gezin tevergeefs naar een woning. Op 23 maart 1940 werd Samuel ingeschreven in het vluchtelingenkamp Westerbork. Zijn vrouw en dochter hebben zich op 9 mei van datzelfde jaar bij hem gevoegd. Het latere doorvoerkamp was toen nog een door de Nederlandse regering in het leven geroepen kamp voor Duitse vluchtelingen. De vluchtelingen waren dus de eerste bewoners van het latere Durchgangslager, maar ze zaten als ratten in de val, ze konden nergens meer heen. Toch ontleenden zij ook een zekere bescherming aan het feit dat zij een van de eersten waren. Velen, zo ook Samuel Bogen, kregen een functie in de kamporganisatie. Ze waren daarmee voorlopig vrijgesteld van transport. De familie Bogen werd uiteindelijk gedeporteerd op 4 september 1944 naar het getto Theresienstadt bij Praag. Vanuit Theresienstadt werden zij op 4 oktober op transport gesteld naar Auschwitz. Daar werden Ruth en haar moeder direct na aankomst vergast. Samuel werd als arbeider in het concentratiekamp ingeschreven. In januari 1945 kwam hij in het kamp Mauthausen terechten werd tewerkgesteld in het buitenkommando Melk. Hij bezweek daar op 28 maart 1945.

Op de foto het gezin Bogen in kamp Westerbork.