Kornelis (Kees) de Vries werd op 24-05-1906 in Leens in het noorden van Groningen geboren. Hij trouwde met Willemke (Willie) Paap een boerendochter uit Midwolda. Ze streken neer in St. Vitusholt, een buurtschap naast Winschoten. Al snel kwamen er kinderen, een dochter en twee zonen: Mettie, Jan en Anjo. Samen met Maarten, de broer van Kees, runde hij een transportbedrijf met een binnenvaartschip en vrachtwagens. Ze waren lid van de Gereformeerde kerk in Winschoten en Kees voetbalde, samen met Maarten, bij de voetbalvereniging WVC in Winschoten.

Tijdens de oorlog raken Kees en Willie al vanaf 1940 betrokken bij het verzet. Later raken zij betrokken bij het Nationaal Steun Fonds (NSF) en is Kees rayonleider voor regio Noord. Tevens raakt hij betrokken bij de Landelijke Hulp aan onderduikers en geeft hij vanaf 1943 ook leiding aan een knokploeg. Vanaf 1944 is hij ook betrokken bij de Binnenlandse Strijdkrachten. Tussen 1942 en 1944 zitten verschillende onderduikers verstopt bij het gezin. Kees zit zelf vanaf 1941 met tussenpozen ondergedoken. De bijgevoegde foto is in 1944 gemaakt op één van de momenten dat hij even weer thuis was. Het is de laatste foto van het hele gezin.

Na diverse losse arrestaties en huiszoekingen gaat het op zondag 4 februari 1945 echt mis. De SD doet onder leiding van Kapitein Van der Hoff een inval bij de familie. Terwijl de kinderen onder schot worden gehouden, worden zowel Kees als Willie afgevoerd naar het politiebureau in Winschoten en vervolgens het Scholtenshuis in Groningen. Mettie (12), Jan (8) doorzoeken na de arrestatie direct, samen met Opa en Oma Paap, het huis en verbranden alle gevonden papieren en bonkaarten. Op 6 februari (maandagnacht om 2:00) doet de SD wederom een inval, maar vinden door het adequate handelen van Jan en Mettie niks. Tijdens latere invallen worden wel nog enkele papieren gevonden.

De reden van de inval en arrestatie is onduidelijk. Na de oorlog is een vrouw Hinderika Büsemann veroordeeld voor het verraad van het ‘echtpaar’ de Vries. Maar op een opgavelijst voor de gevallen LO-ers en KP-ers (voor de LO-LKP-Stichting) wordt na de oorlog door verzetsman H. de Bruin (hij werkte veel samen met de Vries) aangegeven dat verzetsman E. van der Laan in verband met een afspraak het adres van de familie de Vries op zak had toen hij werd opgepakt.

Circa 3,5 weken na de arrestatie komt Willie opeens thuis. Volgens Jan zit zij onder de blauwe plekken en liep zij onmiddellijk naar de garage waar zij het Duitse zegel doorbrak en achter een plank nog diverse persoonsbewijzen en bonkaarten weghaalde. Omdat zij bang was om weer gearresteerd te worden, vertrok zij meteen. Tot het einde van de oorlog zit ze ondergedoken.

Kees wordt niet vrijgelaten. Na gevangenschap en ondervraging in het Scholtenshuis is hij overgebracht naar het concentratiekamp Neuengamme in Duitsland. Dichtbij Neuengamme is hij op 6 mei, een dag na de bevrijding, overleden aan uitputting in het Landeskrankenhaus te Neustadt bij Lubeck.

Na de oorlog is hij op het Nationaal Ereveld Loenen herbegraven.