Pieter Anton Waas van Ambonese afkomst, employé bij de Droogdokmaatschappij te Soerabaja, was lid van de Verzetsgroep Corsica in Soerabaja.

Vast staat dat deze verzetsgroep via de Malangse Verzetsgroep van A.G. Koops Dekker MWO3 radiografisch contact had met de Nederlandse inlichtingendienst in Australië en Intelligence verrichtte ter voorbereiding van tenminste vier geallieerde bombardementsvluchten naar Soerabaja.

Verdachten van de Vuurpijlaffaire werden gearresteerd, naar de Werfstraatgevangenis afgevoerd en daar maandenlang verhoord en gefolterd. Pieter Anton Waas werd met andere leden van de Verzetsgroep Corsica weggevoerd en in december 1944 door de beruchte Militaire Politie Ken-Pei-Tai geëxecuteerd in de Djatibossen van Bodjonegoro.

Hij ligt samen met zijn broer Jantje Nico Waas begraven in hetzelfde massagraf met het opschrift “Verzamelgraf Bodjonegoro”.

J.W.F Meeng Hoofd van het Bijkantoor Soerabaja van de Opsporingsdienst Overledenen O.D.O., onderdeel van het Departement van Justitie, publiceerde eind 1949 in verschillende kranten in Nederlands-Indië een namenlijst van illegale strijders van Soerabaja betrokken bij de z.g.n. Vuurpijl-affaire, waaronder Pieter Anton Waas. In zijn persoonsdossier in het Nationaal Archief staat aangegeven: “behorende tot de Vuurpijl-affaire”.

Deze illegale acties werden in Nederlands-Indië bekend als de "Vuurpijl-affaire". Desondanks raakte dit verhaal in Nederland in vergetelheid en wordt tot op heden nooit erkend als Verzetsdaad uitgevoerd door de “Ondergrondse Vereniging Corsica”.

Zijn ouders, dhr L.L. Waas en mevr. J. Waas geboren Endjoen hebben voor hun twee zonen Pieter Anton en Jantje Nico nooit erkenning gekregen als Verzetsstrijdes.